وهابیان با فتواهای پوچ و باطل خود که اقتباس از تفکرات سلفی گذشته مانند ابن تیمیه و پیروان اوست، باعث شدند که خون و جان و مال و نوامیس مسلمانان به راحتی مباح گردد. اینان علاوه بر تکفیر مسلمین، فتوا به جهاد علیه مخالفین مسلمان خود هم داده‌اند، و روشن است که اهمیت این‌گونه فتاوا –جهاد- به مراتب خطرناک‌تر و بیشتر از تکفیر مسلمانان است، چرا که با این‌گونه فتواها، وهابی‌های افراطی دست به کشتار وسیع و ... زدند. لذا بارزترین شخصیتی که آشکارا فتوا به کشتن و جهاد علیه مسلمانان داد، ابن تیمیه است. هر چند که او اولین فردی نبوده است که این‌گونه فتوا داده است، بلکه بنی امیه و بنی العباس هم به بهانه‌های واهی صدها هزار نفر از مسلمانان را قتل عام کردند و در بسیاری از مواقع هم حکم جهاد را صادر کرده‌اند.
مثلاً از ابن تیمیه درباره‌ی کسی‌که اعتقاد داشته باشد صحابه حق امیرالمومنین حضرت علی (علیه‌السلام) را غصب کرده‌اند، سؤال شد؛ او در پاسخ فتوا داد که جهاد با چنین طایفه‌ای واجب است. عبارت این چنین است: «وسئل شیخ الاسلام تقی الدین –ابن تیمیه- عمن یزعمون انهم یومنون بالله عزوجل و ملائکته و کتبه و رسله و الیوم الآخر و یعتقدون ان الامام الحق بعد رسول الله هو علی بن ابیطالب و أن رسول الله نص علی امامته و ان الصحابه ظلموه و منعوه حقه و انهم کفروا بذلک فهل یجب قتالهم و یکفرون بهذا الاعتقاد ام لا؟ فاجاب... یجب قتالها حتی یکون الدین کله الله.[1] از شیخ الاسلام –ابن تیمیه- سؤال شد از کسی‌که ادعا دارد به خدا، ملائکه، کتاب‌ها، پیامبران، و به روز قیامت ایمان دارد، اما در عین حال اعتقاد دارد که امام بر حق پس از رسول خدا، علی بن ابی‌طالب است و پیامبر به امامت ایشان تصریح کرده است، صحابه به ظلم و ستم، او را از حقش باز داشتند و آن‌ها با این کار کافر شدند، آیا کشتن آن‌ها جایز است؟ آیا با این اعتقاد کافرند یا خیر؟ او جواب داد که: سپاس خداوند جهانیان را، علمای مسلمان اجماع دارند که هر کس از پذیرفتن شریعتی از شرایع اسلامی که آشکار و متواتر است، امتناع کرد، کشتن او واجب است تا تنها دین خدا روی زمین باقی باشد.»
ابن تیمیه در ادامه گفتار خود این‌گونه می‌گوید که: «فلو قالوا نصلی و لانزکی او نصلی الخمس و لانصلی الجمعه ولاالجماعه او نقوم بمبانی الاسلام الخمس ولانحرم دماء المسلمین و اموالهم او لانترک الربا ولاالخمر ولاالمیسر... فانه یجب جهاد هذه الطوائف جمیعها کما جاهد المسلمون مانعی الزکاه و...[2] پس اگر بگویند که نماز می‌خوانیم و زکات نمی‌دهیم و یا نماز پنج‌گانه را می‌خوانیم و نماز جمعه و جماعت نمی‌خوانیم و ... یا بگویند که همراه با مسلمانان با کفار نمی‌جنگیم، ... از اموری که مخالف با شریعت و سنت رسول خداست و مسلمانان بر آن اجماع دارند، به درستی‌که جهاد با همه‌ی این گروه‌ها واجب است، همان‌طوری‌که مسلمانان با مانعین زکات و ... جهاد کردند.»
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان. یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. کتب و رسائل و فتاوی ابن تیمیه فی الفقه، ابن تیمیه، مکتبه ابن تیمیه، بی‌جا، بی‌تا، تحقیق عبدالرحمن عاصمی النجدی، ج28 ص468.
[2]. همانف ج28 ص468.