اگر وهابیت بپذیرند که حضرت زهرا (علیها السّلام) از شیخین (ابوبکر و عمر خشمگین و غضبناک شده و با همین حال از دنیا رفته، اصل و اساس مشروعیت خلافت آنها را زیر سؤال برده، چرا که این موضوع ثابت می‌کند تنها یادگار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برترین بانوی دو عالم، سرور زنان اهل بهشت با خلافت آنان مخالف بوده و طبق روایات صحیح‌السندی که در صحیح‌ترین کتاب‌های خود آنان آمده رضایت حضرت زهرا (علیها السّلام)، رضایت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و خشم او، خشم آن حضرت می‌باشد، از این‌رو برای پوشش‌گذاردن بر این حقیقت، دست به کار شده و روایات کتاب بخاری[1] یا مسلم[2] مبنی بر خشم حضرت زهرا (علیها السّلام) نسبت به ابوبکر تا پایان عمر شریف خودرا به این بهانه که جملات متعددی که با عبارات متفاوت آمده را از «مدرجات زهری»[3] دانسته و به این بهانه این روایات را از کار انداخته و تضعیف کرده‌اند.

در پاسخ می‌گوییم: اولا: آیا بناست همین روایت زهری درباره خشم حضرت زهرا (علیها السّلام) را زیر سؤال ببرند یا بناست این حکم را درباره همه روایات زهری داشته باشند؟ اگر بگویند فقط همین چند روایت زهری را محکوم می‌کنیم و سایر روایات او را می‌پذیریم می‌گوییم: این «ترجیح بلامرجح است» و طبعا باطل. و اگر بگویند چنین حکمی را درباره همه روایات زهری می‌نماییم، می‌گوییم از زهری بیش از1000 روایت فقط در صحیح بخاری دارید آیا حاضرید دست از همه روایات وی بکشید؟

ثانیا: تاکنون نه تنها هیچ‌یک از بزرگان رجال اهل‌سنت درباره روایات صحیح بخاری و مسلم چنین سخنی نگفته، بلکه سخنانی بسیار تند درباره کسانی که بخواهند روایات صحیح بخاری و مسلم را از کار بیاندازند گفته شده، پس نمی‌توان درباره حتی یک روایت از صحیح بخاری یا مسلم چنین حکمی کرد تا چه رسد به بخش انبوهی از روایات زهری در این کتاب.

ثالثا: اگر بنا باشد واقعا ادراجی در کار باشد، لازم است با ادات تفصیلیه همچون «أی» «أعنی» ادراج جدا و مشخص گردد که چنین چیزی ما در روایات مورد اشاره نمی‌بینیم. به هر حال یا باید بپذیرند که این از ادراجات زهری است و دست از بیش از 1000 روایت در کتاب بخاری بردارند و یا خشم حضرت زهرا (علیها السّلام) نسبت به ابوبکر را بپذیرند.

پی‌نوشت:

[1]. «فغضبت فاطمة بنت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فهجرت أبا بکر فلم تزل مهاجرته حتّی توفّیت.» صحیح بخاری، بخاری، دارالفکر، بیروت، ج 3، ص 1126.
[2]. «فوجدت فاطمة علی أبی بکر فی ذلک قال فهجرته فلم تکلّمه حتّی توفّیت.» صحیح مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 3، ص 1759.
[3]. مدرجات جمع مدرج و از اقسام حدیث است. ادراج از نظر لغت به معنای وارد کردن و در اصطلاح علم حدیث به دو معناست ادراج در سند و ادراج در متن. (یعنی راوی چیزی از نزد خود وارد سند و یا متن حدیث کند). التقریرات السنیة، حسن محمد المشاط، دار الکتاب العربی، بیروت، ج 1، ص 94.