یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله برگزاری مراسم جشن و شادی در ایام تولد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم السّلام) است. ابن‌تیمیه حرانی برگزاری مراسم جشن و شادی در ایام تولد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم السّلام)، قرائت قرآن، مدح رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم السّلام) توسط شعرا و مداحان، اطعام و پخش غذا و پذیرایی از مردم در این‌گونه مراسم‌ها را به جشن و شادی یهود و نصارا تشبیه می‌کنند و آن را بدعت و حرام می‌دانند.

اما در مقابل اکثر علمای اهل‌سنت معتقدند برگزاری مراسم جشن و سرور در سه قرن اولیه اسلام سابقه نداشته است و برگزرای این مراسم را از بدعت‌های خوب مسلمانان در قرون بعدی می‌دانند؛ و بر خلاف ابن‌تیمیه و وهابیان، آن را مشروع و جایز می‌دانند. سخنان و فتاوای دو تن از علمای اهل‌سنت را در این رابطه ذکر می‌نماییم.

- سیوطی شافعی با مقایسه برگزاری مراسم جشن و سرور در ایام ولادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به عقیقه کردن مجدد نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) از طرف حودش پس از گذشت بیش از چهل سال از ولادت آن حضرت، معتقد است پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با این عمل خود از خداوند به خاطر رحمت قرار دادنش برای عالمیان، سپاسگزاری کرده است. برگزاری و شرکت در مراسم جشن و سرور در ایام ولادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از ناحیه مسلمانان نیز اظهار تشکر و سپاسگزاری از خداوند می‌باشد. سیوطی شافعی با استناد به آیه «فرقوَ کُلاًّ نَقُصُّ عَلَيْکَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَکَ [هود/120] ما از هر یک از سرگذشت های انبیا برای تو بازگو کردیم ، تا به وسیله آن ، قلبت را آرامش بخشیم و اراده ات قویّ گردد.» می‌نویسد: وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که قلبش سرشار از ایمان است، نیاز به تثبیت قلب دارد، ما که هزاران مرتبه پایین‌تر از آن حضرت قرار داریم، خصوصا در دورانی که سال‌ها از زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌گذرد و تاریکی‌های جهل ما را فرا گرفته است، به طریق اولی نیاز به تثبیت قلب داریم. برگزاری و شرکت در مراسم جشن و شادی در ایام ولادت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و گوش دادن به ماجرای تولد آن حضرت، آشنا شدن با سیره و روش، اخلاق والا، اعمال و رفتار و احوال آن حضرت، باعث پیروی و تبعیت مسلمانان از آن حضرت و سبب نزول برکات و خیرات بر مسلمانان می‌شود. خداوند کسانی را که به خاطر تولد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) شادی و خوشحالی خود را در طول سال خصوصا در ایام ولادت آن حضرت، اظهار می‌کنند، رحمت کند.[1]

- سخاوی یکی از شاگردان ابن حجر عسقلانی شافعی نیز همچون دیگران شروع برگزاری این مراسم را بعد از قرن سوم می‌داند و می‌نویسد: تمامی مسلمانان در سراسر سرزمین‌های اسلامی و شهرهای بزرگ در ایام تولد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مراسم جشن و سرور برگزار می‌کنند و در همان شب‌ها با دادن صدقات مختلف و خواندن مولودی به جشن و شادی می‌‌پردازند. به خاطر برگزاری این مراسم و انجام دادن اعمال خیر، برکات زیادی شامل حال آنان می‌شود.[2]

پی‌نوشت:

[1]. «فال السیوطی: قد ظهر لی تخریجه علی أصل آخر و هو ما أخرجه البیهقی عن أنس أنّ النّبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) عقّ عن نفسه بعد النبوة مع أنّه قد ورد أنّ جدّه عبدالمطلب قد عقّ عنه و العقیقة لا تعاد مرة ثانیة، فیحمل ذلک علی أنّ الذی فعله النّبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم)... .» الانتصار، عاملی، دارالسیرة، بیروت، ج 5، ص 362.
[2]. «قال الحافظ أبوالخیر السخاوی: عمل المولد الشریف لم ینقل عن أحد من السلف الصالح فی القرون الثلاثة الفاضلة و إنّما حدث بعد، ثمّ الازال أهل الاسلام فی سائر الأقطار و المدن الکبار یحتفلون فی شهره مولده (صلی الله علیه و آله و سلم) بعمل الولائم... .» سبل الهدی و الرشاد فی سرة خیر العباد، صالحی شامی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 1، ص 362. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.