پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از آنجا که الوهیت مسیح، یکی از اصلی‌ترین اعتقاداتی است که هر مسیحی باید به آن التزام داشته باشد، دراینجا یکی از آیات مهم مورد استناد مسیحیان را از نظر حق جویان محترم می‌گذرانیم: «مرا تصديق كنيد كه من در پدر هستم و پدر در من است»[کتاب مقدس، ترجمه ی قدیم، يوحنا 14: 11].
در آیه‌ی مذکور، مسیحیان استدلال می‌کنند که به گفته‌ی خودِ حضرت عیسی (علیه السلام) او با پدر، که در انجیل عنوانی برای خداست متحد است و پدر در مسیح سکونت دارد و از انجایی که اتحاد، به معنای یکی بودن است، پس وقتی پدر، خداست و مسیح هم با پدر یکی است نتیجه می گیریم که مسیح هم خداست!!
اما اگر در مطالعه‌ی اناجیل جزئی نگری را رها کنیم و همه‌ی آیات را بررسی نماییم خواهیم دید که این اتحاد، اتحاد حقیقی نمی‌تواند باشد چرا که به گواهی عهد جدید، از این نوع اتحاد برای سایر ایماندارها هم وجود دارد: «هر که اقرار می‌کند که عيسي پسر خداست، خدا در وی ساکن است و او در خدا»[کتاب مقدس، ترجمه‌ی قدیم، نامه‌ی اول يوحنا 4: 15].
پس اگر اتحاد مسیح با پدر حقیقی است اتحاد ایمانداران دیگر با خدا هم حقیقی است چرا که تفاوتی در این اتحاد نیست و اگر این اتحاد مجازی است و به خاطر رابطه و نزدیکی مسیح با خداست چنانچه سایر ایمانداران می‌توانند به آن دست یابند پس آیه‌ی مذکور بر الوهیت مسیح دلالت نمی‌کند.