پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عید غدیر یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان است که در آن روز پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به امر خداوند متعال، حضرت أمیرالمؤمنین را به‌عنوان جانشینی خود برگزید و آیه‌ای نیز در این‌باره نازل شده که نشان از اهمیت این موضوع و کامل شدن دین می‌دهد. خداوند در سوره‌ی مائده می‌فرماید: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي[مائده/3] امروز دين شما را برايتان كامل و نعمت‏ خود را بر شما تمام گردانيدم.»
اما صوفیان از این آیه، سوء استفاده کرده و طرح ولایت و بیعت را به نفع خود مصادره کردند، چنان‌چه سید هبة‌الله جذبی می‌نویسد: «در زمان غیبت امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه) این امر مهم بنابر آیه مبارکه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي» که موجب اکمال دین است ساقط و نسخ نشده، لذا باید عقلاً و نقلاً و فضلاً در زمان غیبت هم این عمل را انجام دهند و آنها مجازین در درایت و بزرگان عرفا می‌باشند که به اجازه‌ی متصله به وسائط به امام (علیه‌السلام)، از مستعدین اخذ بیعت می‌نمایند.»[رازگشا، ص197] رؤسای صوفیه با این آیات که مخصوص ولایت حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است، این‌چنین طرح ولایت و بیعت را برای خود جعل کردند.

پی‌نوشت:
کیوان قزوینی، عباسعلی، راز‌گشا، به‌اهتمام محمود عباسی، انتشارات راه نیکان، 1376، ص197