تمام پیامبران الهی بعد خود جانشینانی را معین کردند تا احکام الهی را برای مردم تبیین کنند. لذا جانشینان آنان دستورات پیامبران خود را آن‌گونه که صحیح بود به مردم می‌رساندند، اما برخی مخالف آن دستورات عمل می‌کردند. دین پیامبر اسلام هم از این حادثه جان سالم به در نبرد و برخی به بیراهه رفتند، ولی باز برخی از راه انحراف برگشتند و به صراط مستقیم متمایل شدند، از جمله امام جماعت مسجد الوحده جنوب لبنان، شیخ محمد عبدالعال که می‌گوید: «... از دلایل شیعه شدنم این بود که روزی قبل از نماز در مغازه‌ی دوستی بودم تا هنگام نماز شد، ... مغازه‌دار که نمی‌توانست مغازه‌اش را ببندد و قصد داشت برای اقامه نماز راهی مسجد شود، با تمام عجله‌ای که داشت صبر کرد تا شخصی را به جای خود در مغازه قرار دهد، ... به فکر فرو رفتم که او به جای خود کسی را در مغازه می‌خواهد بگذارد، فقط برای چند لحظه نماز خواندن. پس چگونه است که رسول خدا طبق عقیده اهل سنت برای بعد از مرگش، امت خود را بدون جانشین و خلیفه رها کرده و اختیارشان را به خودشان واگذار کرده... این‌جا بود که فهمیدم عقیده‌ی مذهب تشیع صحیح است و قبول ولایت اهل بیت راه نجات است...»(المتحولون، ج3، ص189)

پی‌نوشت:

المتحولون، هشام آل قطیط، دارالمحجه البیضاء، بیروت، لبنان، ج3 ص189.