پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از کانال‌های بهائی با ذکر حکایتی، شکل‌گیری اولین کلاس اخلاق را توسط مبلّغی بهائی (برای دوری کودکان بهائی از بی‌ادبی کودکان مسلمان) معرفی می‌کند.(کانال‌های بهائی)
اما در پاسخ به این ادعا می‌بایست نکاتی را متذکر شویم:
اولاً: ادعای تشکیل اولین درس اخلاق توسط مبلّغی بهائی، ادعایی بزرگ و کاملاً بی‌دلیل است. چرا که بی‌شک پیامبران الهی، اولین و بزرگ‌ترین الگوها و مربیان اخلاق و ادب بوده‌اند. هم‌چنان که قرآن کریم در خصوص حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) می‌فرماید: «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ [آل‌عمران/159] به مرحمت خدا بود که با خلق مهربان گشتی و اگر تندخو و سخت دل بودی مردم از گِرد تو متفرق می‌شدند».
ثانیاً: هدف ادعایی بهائیت از تشکیل اولین درس اخلاق، تهمت و توهینی به مسلمانان بوده و از دشمنی دیرین بهائیت با اسلام، پرده برمی‌دارد.
ثالثاً: مبلّغان بهائی که جای خود دارند، حتی پیشوایان بهائی هم نمی‌توانند معلّم اخلاق باشند. زیرا تاریخ کوتاه بهائیت، مملو از ناسزاگویی و بی‌ادبی پیشوایان به سایر اقوام و مذاهب، خصوصاً شیعیان و حتی نزدیکانشان است. هم‌چنان که پیامبرخوانده‌ی این فرقه اعتراف می‌کند: «در این ایام، رایحه حسدی وزیده که قسم به مربی وجود از غیب و شهود (خدا)... تا حال چنین غل و حسدی ظاهر نشده و نخواهد شد».(ایقان، ص 166)

پی‌نوشت:
حسینعلی نوری، ایقان، هوفمایم آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار بهائی به زبان فارسی و عربی، 1998 م.