پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بهائیان مدعی‌اند که متون دینی اسلامی، به ظهور حسینعلی نوری وعده داده‌اند. آنان با اشاره به آیه‌ی 69 سوره‌ی زمر، چنین استدلال کرده‌اند: «درباره یوم موعود گفته شده که در آن «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها»، یعنی زمین به نور خدا، بهاءالله، منور خواهد شد».(مجله پیام بهائی، ش 172، ص 5)
در پاسخ به این ادعا می‌بایست گفت: این آیه در اصل مربوط به روز قیامت بوده و اصل آیه چنین است: «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وُضِعَ الْکِتابُ وَ جي‏ءَ بِالنَّبِيِّينَ وَ الشُّهَداءِ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ [زمر/69]؛ و زمین (در آن روز) به نور پروردگارش روشن می‌شود و نامه‌های اعمال را پیش می‌نهند و پیامبران و گواهان را حاضر می‌سازند، و میان آن‌ها بحق داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد شد».
اما با توجه به آن‌که بهائیان خود را به معنی مصطلح ملتزم دانسته‌اند (گنجینه حدود و احکام، ص 340 ـ 341)؛ باید گفت که تفسیرهای اسلامی، روشنایی قیامت را به عدل الهی و یا  کنار رفتن پرده‌ها و ظاهر شدن حقایق اشیاء و اعمال انسان‌ها از خیر و شر (یعنی غیر از آن‌چه بهائیان مدعی‌اند)، تفسیر نموده‌اند.(تفسیر نمونه، ج 19، ص 567)

پی‌نوشت:
هویت بهائی و کلمه بهاء، مجله‌ی: پیام بهائی، شماره 172؛ به نقل از سایت آیین بهائی.
عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه الکترونیکی.
آيت الله مکارم شيرازی، تفسیر نمونه، بی‌جا: دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم.