برخی از مفتی‌های وهابیت در فتاوای خود به ذوات مقدسه اهل‌بیت بی‌احترامی می‌کنند و حتی پا را فراتر می‌گذارند و شیعه را به‌خاطر این‌که نام اهل‌بیت (علیهم السلام) بر فرزندان خود می‌گذارند، متهم می‌کنند. (نام خلفا بر فرزندان امامان: ص24) این افراد از سردمداران خود هم‌چون ابن تیمیه درس گرفتند. ابن‌تیمیه در سخنانی شیعه را مورد عتاب خود قرار می‌دهد و می‌گوید که اهل‌سنت نام امامان شیعه را بر اولادشان می‌گذارند، چرا شیعه نام خلفای اهل‌سنت را بر فرزندان خود نمی‌گذارند. او با این سخن می‌خواهد آتش نزاع بین شیعه و اهل‌سنت را افروخته‌تر کند و هیچ نیت خیرخواهانه‌ای در این سخن وجود ندارد.
با مروری به تاریخ می‌بینیم که این سخن ابن‌تیمیه باطل است، چرا که دلیل ترک نام‌گذاری از سوی شیعیان، جنایاتی است که امویان و امثال آن‌ها انجام دادند. آنان بودند که جنگ با اسامی را آغاز کردند و با حذف نام معصومین از میان جامعه، باعث شدند که نام خلفاء از میان شیعیان رخت بربندد.
ابن‌تیمیه چه انتظاری از شیعه دارد، در حالی‌که حاکمان اموی مخصوصا معاویة بن ابوسفیان، طاقت شنیدن نام امامان آن‌ها و حتی تحمل شنیدن نام رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بر مأذنه‌ها را نداشتند.( شرح نهج البلاغة: ج5، ص130- مروج الذهب: ج3، ص453)

پی‌نوشت:

نام خلفا بر فرزندان امامان، شهرستانی، دلیل ما، قم: ص24
شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج5، ص130/ مروج الذهب، مسعودی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج3، ص453