پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اماکن و  ساختمان‌هایی که به یک مناسبت در مکانی ساخته می‌شوند، به‌عنوان نمادی از آن حادثه مشخص و معین است و در طول زمان جای خود را در بین جامعه و مردم باز می‌کند. قدمت و گذشت زمان نیز بر اهمیت مسئله افزوده و آن مکان را به یک اثر تاریخی تبدیل می‌کند. حال اگر این اثر به‌خاطر یک جریان و یا نمادی از یک حادثه مردمی در جامعه باشد، آن عمارت و یا ساختمان به یک مکان ملی تبدیل شده و مورد بازدید مردم در نسل حاضر و هم‌چنین نسل‌های بعد از آن قرار خواهد گرفت. در مورد مکان‌های مذهبی نیز به همین شکل است و اماکن مذهبی نیز از درجه اهمیت بالایی برخوردار هستند.

مسئله ساخت و ساز و هم‌چنین حفظ بناهای قدیمی از درجه دیگری نیز دارای اهمیت می‌باشند و آن این‌که دیدن آن بنا و ساختمان تاریخی و شخصیت‌های آن زمان، تاریخ گذشته را نیز برای آیندگان تداعی می‌کند، و این موضوع از جهاتی منشأ اثر است. وجود این عمارت‌ها در همه کشورهای جهان، به‌صورت متداول وجود داشته و از سوی مردم و مسئولین مورد استقبال قرار می‌گیرد. البته در این میان مکان‌هایی نیز وجود داشته و دارند که وجود آن‌ها باعث بعضی ناملایمات و خسارت‌ها در جامعه می‌شود و از این‌رو مردم برای حفظ کیان و ارزش‌هایی که به آن اعتقاد دارند، آن را بر نتافته و ویران می‌کنند. این موضوع نیز که بعضی اماکن، به گونه‌ای هستند که باعث تخریب اخلاقی در مورد اصول انسانی می‌باشند نیز مقبول بوده، جامعه نیز پذیرای آن است.

اما حساسیت بی‌جا و بی‌مورد در زمینه تخریب اماکن، با عقل سلیم مغایر بوده و در مواردی حتی باعث کج‌فهمی و کج‌اندیشی صاحبان آن رأی قلمداد می‌شود. نمونه آن را می‌توان در مورد نظر برخی بزرگان وهابی در خصوص مسجد نبوی و بارگاه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) دانست. ایشان با کج فهمیِ تمام، و بدون در نظر گرفتن آیه قرآن مبنی بر اهمیت «مسجد نبوی» فتاوای بسیار زننده‌ای را در مورد بنای این مسجد بیان داشتند که از نظر می‌گذرانیم: «تخریب مسجد ضرار از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دلیلی است بر این مطلب که مساجدی که در آن قبر وجود دارد، فاسد‌تر از مسجد ضِرار هستند. حکم اسلام درباره چنین مساجدی، آن است که باید تمام آن‌ها با خاک یکسان گردیده و این کار از خراب کردن مسجد ضرار، ضروری‌تر به‌نظر می‌رسد.»[1] و هم‌چنین البانی که در کتاب خود بیان داشته: «از موارد اسف‌باری که شاهد آن هستیم، وجود گنبد سبز و بلند مسجد النبی است، که از قرن‌ها پیش بر فراز قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ساخته شده، در حالی‌که می‌بایست سال‌ها پیش تخریب گردد...»[2]

این‌ها همه در حالی است که خود ایشان (وهابیت) بر سر قبر بزرگان خود، بناهای بزرگ و مسقفی را ساختند و برای ادای احترام به آن‌جا می‌روند. آیا ساخت بنا بر مزار ابوحنیفه و یا سایرین دارای مجوز شرعی است، ولی در مورد قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) غیر شرعی و حرام است؟!!!

پی‌نوشت:

[1]. ابن قیم جوزیه، إغاثه اللهفان من مصائد الشیطان، دارالمعرفه بیروت، تحقیق: محمد حامد النقی، ج1، ص210
[2]. البانی، تحذیر الساجد من اتخاذ القبور مساجد، مکتبه الاسلامی-بیروت، ج1، ص68. جهت مشاهده تصویر کلیک کنید.