پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پرسش: آیا هند مادر معاویه، زن پاک‌دامنی بوده است؟
برخی درصدد دفاع از هند مادر معاویه برآمده و می‌گویند: او در جاهلیت معروف به زناکاری نبوده است... .

پاسخ اوّل: مورخین اهل سنّت در کتاب‌های تاریخ، موضوع بدکاره بودن هند را نقل کرده‌اند، از جمله آن‌ها ابن عساکر در کتاب «تاریخ دمشق»،[1] و ابن کثیر در کتاب «البدایة و النهایة» است.[2]
زمخشری می‌گوید: «معاویه به چهار نفر نسبت داده می‌شد؛ به مسافر بن ابی عمرو، و عمارة بن ولید، عباس بن عبدالمطلب و صباح...»[3]
ابن ابی الحدید می‌گوید: «هند در مکّه معروف به کارهای زشت و زنا بود.»[4]
دوم: ابن سعد در کتاب «الطبقات الکبری» درباره جنگ احد و کشته شدن حمزه نقل کرده: «... نگاه کردند، ناگهان دیدند شکم حمزه پاره شده و هند جگر او را به‌دست گرفته و آن را می‌جود؛ ولی نمی‌تواند بخورد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: آیا از آن چیزی خورده است؟ عرض کردند: هرگز! حضرت فرمود: خداوند رخصت نداده که چیزی از بدن حمزه داخل آتش دوزخ شود.»[5] از این‌جا استفاده می‌شود که هند جهنمی خواهد بود.
سند این حدیث بی‌اشکال است؛ زیرا محمّد بن سعد بنابر نقل واقدی، صدوق و فاضل می‌باشد،[6] و عفان بن مسلم که در سند آن واقع شده، ثقه و ثبت بوده،[7] و حماد بن سلمه ثقه و عابد،[8] و عطاء بن سائب صدوق،[9] و عامر بن شراحیل شعبی، ثقه مشهور، فقیه و فاضل،[10] نزد اهل سنّت می‌باشند.

پی‌نوشت:

[1].  تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج 7، ص 168.
[2]. البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج 8، ص 124.
[3]. ربیع الابرار، زمخشری، ج 3، ص 551؛ «کان معاویة یعزّی إلی أربعة؛ إلی مسافر بن أبی عمرو، وإلی عمارة بن الولید، وإلی العباس بن عبد المطلب، وإلی الصباح...».
[4]. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 1، ص 336؛ «وکانت هند تذکر فی مکّة بفجور و عهر».
[5]. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج 2، ص 49؛ «... و نظروا فإذا حمزة قد بقر بطنه و أخذت هند کبده فلا کتها فلم تستطع هند تأکلها. فقال رسول الله: أکلت منها شیئاً؟ قالوا: لا. قال: ما کان الله لیدخل شیئاً من حمزة النار».
[6]. تقریب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، ج 2، ص 79.
[7]. همان، ج 1، ص 679.
[8]. همان، ص 238.
[9]. همان، ص 675.
[10]. همان، ص 461.