پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بخاری و مسلم در حق اهل بیت (علیهم السّلام) خصوصاً امیرمؤمنان (علیه السّلام) اهانت‌های زیادی کرده، که در این مقاله برآنیم تا به یک مورد از آنان اشاره کنیم: این‌که امیرمؤمنان (علیه السّلام) و حضرت زهرا (علیها السّلام) برای نماز برنمی‌خواستند و نماز آن‌ها قضا می‌شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درب خانه آن‌ها را می‌زد و آن‌ها را از خواب، بیدار می‌نمود تا این‌که روزی امیرمؤمنان (علیه السّلام) به این کار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اعتراض نمود: «علی بن حسین، امام سجاد (علیه السّلام) از پدرش حسین بن علی (علیهما السّلام) از پدرش امیرمؤمنان (علیه السّلام) روایت نموده: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درب خانه من و فاطمه (علیها السّلام) را به‌صدا درآورد و فرمود: آیا برای نماز بر نمی‌خیزید؟ به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گفتم: جان‌های ما در اختیار خداوند است، اگر او بخواهد، ما را بیدار سازد، بیدار می‌سازد. با این پاسخ من، پیامبر هیچ نتوانست بگوید و بازگشت. بعدها شنیدم که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در حالی‌که بر ران خویش می‌زده فرموده: «آدمی بیش از همه به جدل برمی‌خیزد.»[1]

امّا این‌که این آیه و استناد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به آن، به چه معناست، با مراجعه به تفاسیر مورد قبول وهّابیت واضح می‌گردد: «جدل همان خصومت و دشمنی است. درگیری امت‌ها با پیامبران و رد کردن دستورات آن‌هاست. هرجا در قرآن این لفظ آمده باشد، درباره اشخاصی است که با پیامبر خود، در دینی که برای آن‌ها آورده مخالفت کرده‌اند.»[2] یعنی نعوذ بالله پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگامی‌که با این پاسخ امیرمؤمنان (علیه السّلام) مواجه گردید، ناامیدانه عرضه می‌دارد، خدایا! چه‌کار کنم، اینان با احکام دین تو خصومت و دشمنی ورزیده و در برابر آن مقاومت می‌کنند.

آری، از آن‌‎جا که بخاری نتوانسته درباره امیرمؤمنان (علیه السّلام) هیچ نقیصه‌ای از تمام حیات پرشکوه آن حضرت بیابد و حتّی اگر دروغی هم درباره او گفته شده بود، که قابل نسبت دادن به آن حضرت بود، گوش فلک از آن کر شده بود، از این‌رو تنها مطلبی که او تلاش کرده به آن حضرت بچسباند، این است که او نسبت به ادای فریضه نماز، کاهل و سهل‌انگار بوده است. ای بخاری! تو را به خدایت سوگند، آیا این شخصیتی که هرگز نماز شب او، حتّی در شب جنگ صفین ترک نگردید و در حالی‌که پوستی را بر زمین پهن کرده و در میان آماج تیرهای سهمگین دشمن، هرگز به خود نلرزید و نماز خود را قطع نکرد و به نماز شب ایستاد، شایسته چنین اتّهامی است؟![3]

پی‌نوشت:

[1]. صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، ج 1، ص 379؛ صحیح مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 1، ص 537.
[2]. الدر المنثور، سیوطی، دارالفکر، بیروت، ج 5، ص 406.
[3]. برای اطلاعات بیشتر در نقد صحیح بخاری رجوع کنید به:
«صحیح بخاری و مسلم در ترازوی نقد»
«صحیح بخاری در یک نگاه»
«تناقض در صحیح بخاری و نسبت ناروا به پیامبر»
«نقش صحیح بخاری در انحراف مسلمین از مکتب اهل بیت»