پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برخی بر این باورند، هنگامی که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام کند، تکنولوژی، علم و پیشرفت را از بین برده و در حالی‌که بر اسب سوار است، با شمشیر قیام می‌کند، این گروه برای اثبات سخنشان، به روایاتی که در آن واژه «اسب و شمشیر» آمده است، استدلال می‌کنند.[1] و از آن  نتیجه می‌گیرند که قیام مهدوی، نوعی جنگ تن به تن است.
این کوتاه‌فکران در پاسخ از این سوال که چگونه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با اسب و شمشیر به جنگ بمب و جنگنده می‌رود!؟ می‌گویند: حضرت با اعجاز الهی همه تکنولوژی‌ها را، از بین برده و سپس با اسب و شمشیر به جنگ با دشمنان می‌پردازد. این گروه جاهل ساده اندیش، حتی حاضر نیستند، کمی فکر کنند، که اگر قرار بر معجزه بود، غیبت طولانی حضرت چه معنایی دارد!؟ مگر نه این است، که حضرت غائب شده‌اند، تا مقدمات ظهور فراهم شود، و الا همان 1000 سال قبل معجزه‌ای کرده و دشمنان را نابود می‌کردند.
حقیقت آن است که با ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، نه تنها بساط علم و تکنولوژی برچیده نمی‌شود، بلکه گسترش می‌یابد، به گونه‌ای که آرمان‌شهر مهدوی، قله‌های بلند فرهنگ و دانش را تسخیر می‌کند و به تمام بیست و هفت بخش علوم دست می‌یابد، در حالی‌که قبل از ظهور حضرت، با تمام پیشرفت علمی صورت پذیرفته، فقط به دو بخش آن دست‌یافته است. امام صادق می‌فرماید: «الْعِلْمُ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ جُزْءاً فَجَمِيعُ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ جُزْءَانِ فَلَمْ يَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّى الْيَوْمِ غَيْرَ الْجُزْءَيْنِ فَإِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِينَ جُزْءاً فَبَثَّهَا فِي النَّاسِ وَ ضَمَّ إِلَيْهَا الْجُزْءَيْنِ حَتَّى يَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ جُزْءاً.[2] علم بیست و هفت قسمت است که همه پیامبران تا کنون بیش از دو قسم از آن را نیاورده‌اند، اما زمانی که قائم قیام کند، بیست و پنج جزء دیگر را ظاهر کند و آن را ضمیمه دو جزء قبل کرده و علوم بشری را تکمیل نماید.»
بله! در سایه‌ی چنین پیشرفت علمی است، که شیعیان مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در دوران آخر الزمان قوی و نیرومند می‌شوند، به گونه‌ای که هر فردی قدرت چهل مرد را پیدا می‌کند. «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَذْهَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ وَ جَعَلَ قُلُوبَهُمْ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ وَ جَعَلَ قُوَّةَ الرَّجُلِ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ يَكُونُونَ حُكَّامَ الْأَرْضِ وَ سَنَامَهَا.[3] زمانی که قائم ما قیام کند، ضعف و سستی از شیعیان آن حضرت زدوده شود و قلوبشان چونان پاره‌های فولاد محکم می‌گردد، به شکلی که هر یک، توان چهل مرد را پیدا می‌کند و این چنین در زمین حکومت می‌کنند.»

پی‌نوشت:

[1]. «امام قائم که قیام کند رفتارش در میان آنان با شمشیر است». طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365ش. ج 6، ص 154، ح 2.
امام صادق (علیه السلام) همچنین فرمود: «زمانی که حضرت مهدی (علیه السلام) قیام می‌کند، فرشتگان جنگ بدر به یاری حضرت می‌آیند. یک سوم از آنها بر اسبان سفید، و یک سوم بر اسبان ابلق و یک سوم دیگر بر اسبان قرمز سوار می‌شوند.» نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، مکتبة الصدوق، تهران، 1397ق، ص 244، ح 44.
[2]. قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، موسسه امام مهدی، قم، 1409ق، ج2، ص841، ح59.
مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، دارالاحیاء التراث العربی، بیروت، 1403ق، ج52، ص336.
[3]. ابن بابویه، الخصال، جامعه مدرسین، قم، 1362ش، ج2، ص541.

نویسنده: مجتبی محیطی