حسادت عایشه به خدیجه (سلام الله عليها)

  • 1394/11/18 - 15:10
عایشه جریان حسادتش به خدیجه را چنین بیان می‌کند: روزی پیامبر امر فرمودند که مقداری گوشت برای دوستان خدیجه ببرند. من که از این‌همه محبت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به خدیجه ناراحت شده بودم با ناراحتی حسادت خویش را اظهار کردم و گفتم: برای خدیجه!؟ حضرت فرمود: من خدیجه را دوست دارم.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حضرت خدیجه (علیهاالسلام) از زنان مورداحترام در بین مسلمانان است. این فضیلت و شرافت به خاطر آن است که هم همسر رسول‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) است و هم از نظر سجایای اخلاقی در جایگاهی بالا قرارگرفته است.
خدیجه (علیهاالسلام) مادر بهترین زن عالم، فاطمه زهرا (علیهاالسلام) می‌باشد. از طریق خدیجه (علیهاالسلام) نسل پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) امتداد پیدا کرد، چنان‌چه سوره کوثر بهترین گواه بر این مطلب است. بانویی که از همه زودتر به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ایمان آورد،[1] در دوران سختی و تحریم اقتصادی بنی‌هاشم، دوشادوش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) استقامت ورزید و همه ثروتش را برای اسلام هزینه کرد. این امتیازات و فضایل باعث شده که همه فرق اسلامی از حنفی، شافعی، جعفری، مالکی، حنبلی و زیدی خدیجه کبری (علیهاالسلام) را بانویی بزرگ و بافضیلت معرفی کنند و به مقام او ارج نهند.
قطعاً محبت و عشق پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به خدیجه (علیهاالسلام) به خاطر همین سجایای اخلاقی بوده است. از همین‌رو حتی بعد از وفات او همیشه یاد خدیجه (علیهاالسلام) را گرامی داشته و می‌فرمود: «خدیجه بهترین زنان امت من است».[2] و این ‌قدر در اظهار فضایل خدیجه (علیهاالسلام) تأکید داشتند که حسادت عایشه را برانگیخت. او جریان حسادتش به خدیجه (علیهاالسلام) را چنین بیان می‌کند: «روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گوسفندی ذبح کرد و به غلامان خویش گفت مقداری از این گوشت را برای دوستان خدیجه ببرید. من که از این‌همه محبت پیامبر نسبت به خدیجه ناراحت شده بودم با ناراحتی حسادت خویش را اظهار کردم و گفتم: برای خدیجه!؟ حضرت فرمود: من خدیجه را دوست دارم».[3] در مورد دیگری عایشه می‌گوید: «به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گفتم: یا رسول‌الله آن‌قدر از خدیجه به خوبی یاد می‌کنید که گویا هیچ زن دیگری در عالم وجود ندارد. حضرت که گویا از سخن من ناراحت شده بود به آن‌سوی خانه رفت، مادرم ام ایمن بود به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت: ای رسول خدا سخن عایشه را به دل نگیرید، او جوان است. سپس پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) من را صدا زد و فرمود: اگر می‌بینی که من از خدیجه زیاد یاد می‌کنم چون او زمانی به من ایمان آورد که همه اقوامم کافر بودند و من از او صاحب فرزند شدم».[4] به خاطر همین، پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) تا زمانی‌که خدیجه زنده بود با هیچ زن دیگری ازدواج نکرد.[5] و از همین رو به خدیجه وعده خانه‌ای در بهشت داد.[6]
اینها روایاتی است که منابع اصیل اهل سنت از زبان عایشه نقل کرده‌اند. اکنون از شما خواننده گرامی می‌پرسم آیا به نظر شما لقب ام‌المؤمنین سزاوار خدیجه (علیهاالسلام) نیست!؟
آیا به خاطر همراهی‌های او با پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) نباید هرساله مقام او ارج نهاده شده و مورداحترام قرار گیرد!؟ شاید آن‌چنان‌که باید مقام خدیجه کبری ارج نهاده نشده باشد، زنی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) او را خیلی دوست می‌داشت.

پی‌نوشت:
[1]. متن: «السابقون الأولون هم: خدیجة بنت خویلد، وعلی بن أبی طالب، وأبو بکر الصدیق»؛ ذهبی، سیراعلام النبلاء، موسسه الرساله، 1422 ق، ج 1، ص 144
[2]. متن: «أبو أسامة عن هشام عن أبیه قال سمعت عبدالله بن جعفر یقول سمعت علیا بالکوفة یقول سمعت رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم یقول خیر نسائها مریم بنت عمران وخیر نسائها خدیجة بنت خویلد قال أبو کریب وأشار وکیع إلی السماء والأرض». مسلم بن الحجاج نیشابوری، صحیح مسلم، داراحیاء الکتب العربیه، ح 2430؛ محمد بن اسماعیل البخاری، صحیح بخاری، دار ابن کثیر، 1414 ق، ج 3، ص 1265، ح 3249
[3]. متن: «عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ مَا غَرْتُ عَلَی امْرَأَةٍ مِنْ نِسَاءِ النَّبِیِّ ص إِلَّا عَلَی خَدِیجَةَ وَ إِنِّی لَمْ أُدْرِکْهَا قَالَتْ وَ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا ذَبَحَ الشَّاةَ فَیَقُولُ أَرْسِلُوا بِهَا إِلَی أَصْدِقَاءِ خَدِیجَةَ قَالَتْ فَأَغْضَبْتُهُ یَوْماً فَقُلْتُ خَدِیجَةَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنِّی قَدْ رُزِقْتُ حُبَّهَا»؛ مسلم بن الحجاج نیشابوری، صحیح مسلم، داراحیاء الکتب العربیه، ج 4، ص 1889
[4]. متن «فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ لَا تَزَالُ تَذْکُرُ خَدِیجَةَ کَأَنْ لَمْ یَکُنْ عَلَی ظَهْرِ الْأَرْضِ غَیْرُهَا فَقَالَ قُومِی عَنِّی فَقَامَتْ إِلَی نَاحِیَةٍ مِنْهُ فِی الْبَیْتِ فَقَالَتْ أُمُّ رُومَانَ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ لَا تُؤَاخِذْ عَائِشَةَ فَإِنَّهَا حَدِیثَةُ سِنٍّ فَنَادَاهَا إِلَیْهِ فَقَالَ یَا عَائِشَةُ إِنَّ خَدِیجَةَ آمَنَتْ إِذْ کَفَرَ بِی قَوْمُکِ وَ رُزِقْتُ مِنْهَا الْوَلَدَ وَ حُرِمْتُمُوه». الاستیعاب فی أسماء الاصحاب باب النساء ج 4 ص 278- 279 
[5]. متن: «عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ لَمْ یَتَزَوَّجِ النَّبِیُّ ص عَلَی خَدِیجَةَ حَتَّی مَاتَت» مسلم بن الحجاج نیشابوری، صحیح مسلم، داراحیاء الکتب العربیه ج 4، ص 1888
[6]. متن: «عن عائشة قالت بشر رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم خدیجة بنت خویلد به بیت فی الجنة»؛ مسلم بن الحجاج نیشابوری، صحیح مسلم، داراحیاء الکتب العربیه، ج 4، ص 1888

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.