اینکه شیعه و علمای شیعه، اهل سنت را دشمنان علی (علیه السلام) و در نتیجه ناصبی بدانند همیشه ادعای دروغین شبکه‌های استکباریِ وهابی بوده است که هدفی جز ایجاد تفرقه بین صفوف مسلمین را دنبال نکرده و نمی‌کنند. درحالی‌که شیعیان اگر فریاد دعوت به وحدت دارند همین اشتراک در کلیت محبت به اهل بیت (علیهم السلام) و مانند آن است که علت این دعوت است. در عین حال از بیان این حقیقت نیز نمی‌گذریم که معرفی یک کتاب از اهل سنت که در فضائل علی (علیه السلام) یا در جهت محبت به حضرت نگاشته شده است، نمی‌تواند معلوم کند که اهل سنت بیشتر از شیعیان به اهل بیت محبت دارند!

 آیا اهل سنت بیشتر از شیعیان علی را دوست دارند؟

این که اهل سنت بیشتر از شیعیان علی را دوست دارند، ادعای دیگری است که مطرح شده است اما هرچند اجمالاً محبت اهل سنتِ تمایل نیافته به وهابیت،[1] نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) در آثار شافعی و مانند او را انکار نمی‌کنیم، اما در عین حال این بیشتر یا کمتر بودن محبت را خود اهل سنت می‌توانند به راحتی سنجیده و از آن نتیجه بگیرند. به واقعیات تاریخی زیادی در کارنامه‌ی عملی اهل سنت می‌توان اشاره کرد در اینجا به بیان یک نکته، برای کمک به سنجش این مسئله اکتفا می‌کنم، از آن جمله برخی مسلمات تاریخی است که مورد انکار احدی از اهل سنت نیست و نمی‌تواند باشد. مطمئن باشید که متأسفانه کارنامه عملی ضعیف محبت به علی (علیه السلام) در تاریخ اهل سنت پیداتر از آن است که بخواهیم به زوایای پنهان مانده تاریخ استناد کنیم. حتی در بیان این ضعف در محبت عملی، می‌شود از فاطمیه صحبتی نکرد اما اوج مظلومیت علی (علیه السلام) را باز دید!

به خدا قسم نمی‌شود سکوت بر سب و نفرین ۶۹ ساله علی در کارنامه باشد اما بدون تبری از بنیان‌گذار این عمل و سنت سخیف، دم از بیشتر بودن محبت به علی و اولاد علی در مقایسه با شیعیان زد! محمد بن سعد در الطبقات الکبری و ذهبی در سیر اعلام النبلاء می‌نویسند: «أخبرنا علی بن محمد عن لوط بن یحیی الغامدی قال کان الولاة من بنی أمیة قبل عمر بن عبد العزیز یشتمون علیا رحمه الله فلما ولی عمر أمسک عن ذلک.[۲] حاکمان بنی امیه قبل از عمر بن عبد العزیز، به علی دشنام می‌دادند؛ و وقتی که عمر به ولایت رسید از این کار دست کشید. در صحیح مسلم آمده است که معاویه سعد بن ابی وقاص را نسبت به خاطر اینکه وی علی را سب نمی‌کند مواخذه کرد!»[3]

آری، این بدعت، میراث شوم معاویه بود، معاویه که پس از شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام (در سال ۴۰ هجری) کاملاً بر اوضاع مسلط شده بود، تصمیم گرفت با ایجاد تبلیغات و شعارهای مخالف، علی (علیه السلام) را به صورت منفورترین مرد عالم اسلام معرفی کند.[4] آیا ادعای بیشتر بودن محبت به علی (علیه السلام) در قیاس با شیعیان با ابراز ارادت به معاویه و در مسیر هدایت دانستن خود با اقتدا به وی قابل جمع است؟![5] موارد بسیارِ دیگری در بازخوانی تاریخ به چشم می‌خورد که کارنامه‌ی عملی محبت اهل سنت به اهل بیت را به شدت به چالش می‌کشاند که یادآوری آن‌ها مجال یادداشت دیگری را می‌طلبد.

پی‌نوشت:

[1] بنگرید به «سخنان مفتی اعظم وهابیت در مورد قاتل امام حسین علیه السلام»
[2] الطبقات الكبري ، محمد بن سعد ، ج۵ ، ص۳۹۳ و سير اعلام النبلاء ، ج۵ ، ص۱۴۷ .
[3] مسلم، صحیح مسلم، بیروت: انتشارات دارالفکر، حدیث6114و2404
[4]  پیشوایی،مهدی، سیره پیشوایان ، قم:انتشارات توحید(موسسه امام صادق علیه السلام) ص ۳۱۷
[5] اشاره‌ای است به یکی از احادیث عجیب اهل سنت که می‌گویند صحابه(صحابه بدون استثنا) ستارگان آسمانند و به هرکدام اقتدا کنید، هدایت می‌یابید!

تهیه و تنظیم: *حجه الاسلام محمد صادق محسن زاده*