انتخاب لغت و خط واحد
یکی از خواب های بسیار شیرین جناب میرزا حکم انتخاب و اختیار کردن لغت واحد و خط واحد است.
در اقدس گوید: یا اهل المجالس فی البلاد اختاروا لغة من اللغات یتکلم بها من علی الارض و کذلک من الخطوط هذا سبب الاتحاد لو انتم تعلمون- ای اهل مجالس در شهرها یکی از لغات موجوده را انتخاب کنید تا همه ی مردم روی زمین به آن لغت تکلم کنند و همچنین یکی از خطوط را نیز برای نوشتن معین نمائید و این معنی سبب اتحاد امم است. [1]
یک قرن بیشتر است که برخی از متفکرین در این راه قدم برداشته و برای تحصیل این مرام زحمات زیادی کشیده و در اطراف جهان برای خود طرفدارانی پیدا نموده اند.
ولی تحقق این معنی از جمله ممتنعات به شمار می رود، زیرا خط و زبان وابستگی به ملیت و قومیت داشته و تا آن روزی که حکومت های متعدد و ملل مختلف و جمعیت های متشتت، افراد انسان را تشکیل می دهد، اختلاف خط و زبان نیز بر جای خود برقرار و ثابت خواهد بود.
آری مردم جهان به اختلاف فطرت و طبیعت ( از لحاظ خلقت اخلاق، عادت، عقائد، آب و هوا، موقعیت جغرافیائی) پیوسته تشکیلات و حکومت ها و ملیت های مختلفی را به روی کار آورده و هر ملتی برای تحکیم حکومت و استوار ساختن پایه های ملی خود از خط و زبان مخصوص طرفداری می نماید.
اینست که می گوئیم: اختلاف زبان و خط از آغاز جهان همیشه بوده است، و تا پایان جهان نیز پایدار خواهد بود.
و چون جناب میرزا بهاء در مقام حرف و نقشه کشی مقید به اجراء و عمل نیست، در این مورد نیز تحت تاثیر افکار برخی از متفکرین نامبرده قرار گرفته و حکم وحدت زبان و خط را از آسمان تشخیص خود نازل نموده است.
و ممکن است این دستور مقدمه بر ترویج زبان انگلیسی (زبان دوستان خود) مقدم می شمارند، چنان که در متحد المال محفل روحانی ایران می گوید: از دیر زمانی اراده ی متعالیه مولای عزیز بر این تعلق گرفته که جوانان بهائی در فرا گرفتن لغت انگلیزی (انگلیسی) در رتبه ی اولی و تحصیل لغت آلمانی در رتبه اخری سعی و جدیت تامه مبذول دارند. [2]
و تعجب در اینجا است که : این پیغمبر قرن نوزدهم زبان مادری و اصلی او فارسی است، و چون آیه و لوح نازل می کند به زبان عربی نازل می کند و کتاب آسمانی او نیز که در درجه اول برای فارسی زبان ها نازل شده است، عربی است، و در کتاب عربی آسمانی خود نیز از روش و سبک قرآن مجید (قرآنی که آورنده اش عرب و متوجه به عربی زبان ها بوده است در درجه اول) می خواهد تقلید کند، و سپس که می خواهد برای پیروان خود زبان مشترک بین المللی تعیین کند، لسان انگلیزی را انتخاب می کند در اینجا هم ملیت و وعده های خود را (راجع به عمومیت و احاطه مسلک خود) فراموش کرده بود، و متاسفانه در مقام عمل این حکم نیز مانند احکام دیگر آنها تا به امروز به مرحله ی اجراء گذاشته نشده و بطور مسلم تا روز قیامت نیز عملی نخواهد شد.
پی نوشت:
1- صفحه 49 سطر 17
2- گنجینه احکام صفحه 164
افزودن نظر جدید