بازگشت بهائيت به عصر جاهليت
قبرسازي يكي ديگري از فعاليتهاي قابل تأمل بهائيت است كه توجه را به خود جلب ميكند. بيشك فعاليت فرقهها، برنامهريزي شده و در پي اهدافي است كه بعضاً به آساني قابل شناسايي نيست، ليكن درباره اين پروژه بهائيت (قبرسازي) به چند نكته ميتوان اشاره كرد:
1. بهائيت فرقهاي مرده پرست است. همه ميدانند كه بهائيان سركرده خود، يعني حسين علي بهاء را ميپرستند و بر قبرش سجده ميكنند؛[1] شايد اين قبرسازي نيز الگو گرفته از همين ماجرا باشد.
2. احساس غربت. شايد بهائيان ميخواهند خود را به آب و خاك مكاني كه در آن زندگي ميكنند نسبت دهند، از اينرو با قبرسازي، ميخواهند براي خود اصالتي فراهم كنند تا مرهمي بر تنهايي و احساس غربتشان باشد.
3. تفاخر به مردگان خيالي. زياد نشان دادن جمعيت خود و بالا بردن آمار فرقه تا بتوانند خود را به عنوان اقليتي از اقليتهاي كشور معرفي كنند و در جايگاههاي گوناگون از اين مردگان خيالي بهرههاي مادي و معنوي ببرند.
اكثريت در هيچ يك از اديان الهي يك ارزش نيست، ولي جمعيت حقمدار و خداجو يك ارزش است كه هيچ كس آن را انكار نميكند؛ به این معنا که مؤمنان به سبب عقاید حقطلبانه کامل خود، بسیار قویتر در میدان عدالت وارد ميشوند و هرگز دست از تلاش و کوشش برای تحقق عدالت قسطی برنمیدارند.
پیامبر امين(صلي الله عليه و آله و سلم) بر اساس همین بینش و نگرش، خواهان افزایش جمعیتی مسلمانان میشود و آن را به عنوان یک ارزش مطرح کرده و میفرماید: «تناکحوا تناسلوا تکثروا فانی اباهی بکم الامم یوم القیامه حتی بالسقط، ازدواج کنید و تولید نسل داشته باشید و فرزندان را افزایش دهید، حتی اگر کودکی سقط شود، این کار را انجام دهید تا من در روز قیامت به شما بر امتهای دیگر مباهات کنم.»[2]
لازم به ذكر است كه اين مباهات، به جهت كثرت جمعيتي است كه عقايدي حقطلبانه و عدالت محور دارند، نه كثرتي كه ارزشي را در پي ندارد.
در برابر اين انديشه الهي، گروهي تنها در پي تفاخر به جمعيت خود هستند و تا جايي پيش ميروند كه به قبرستانها رفته و قبرسازي ميكنند[3] تا با شمارش آنان، بر جمعيت خود افزوده و خود را اصالتدار و جز گروهكهايي به شمار آورند كه پيروان بسياري داشته و دارند كه البته اين نيز چون ديگر آموزههاي اين فرقه، كپيبرداري از ديگران است. اين گروه همان بهائيت است كه در مقالات گوناگون از الگوگيريشان از ديگر فرق انحرافي نوشتيم.
در گزارشات فراواني هست كه بهائيان در قبرستانهاي گوناگون، دست به قبرسازي زده و ميكوشند تا جمعيت خود را بيش از آن چه هست نشان دهند و هر از چند گاهي با خبرپراكني و مظلومنمايي، مدعي تخريب قبرستانهاي خود توسط دولت ايران ميشوند و اين گونه ميخواهند توجهها را به خود جلب كنند.
آري بهائيت در اينباره از اعراب جاهلي الگو برداشته است، قبرسازي و افتخار به قبرستانها؛ چيزي كه خداي سبحان از آن باز داشته و درباره آن ميفرمايد: «أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ؛ حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ؛ افزون طلبى(و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته(و از خدا غافل نموده) است تا آنجا كه به ديدار قبرها رفتيد(و قبور مردگان خود را برشمرديد و به آن افتخار كرديد)»[4]
خداي سبحان قبرستانها را مايه عبرت قرار داده است نه مايه تفاخر؛ از اينرو به چنين كساني وعده جهنم داده و ميفرمايد: «لَتَرَوُنَّ الْجَحيم»[5]
پيامبر خاتم (صلي الله عليه و آله و سلم) نيز ابوذر را به زيارت قبور سفارش كرده و ميفرمايد: «ای اباذر! به زیارت مردگان برو که تو را به یاد مرگ و آخرت میاندازد.» پس زيارت قبور براي خدا ترسي و يادآوري ياد مرگ و آخرت و روز قيامت است نه براي تفاخر به مردگان.[6]
پانوشت:
1. مقاله قبله بهائيت؛ پايگاه جامع شناخت بهائيت.
2. کافی ۵/ ۳۳۳ و ۳۳۴؛ تهذیب ۷/ ۴۰۰، ح۲۵۰۱۷.
3. شيعه آنلاين، خبر: ۱۵۱۶۸.
4. سوره تكاثر، آيه 1 - 2.
5. سوره تكاثر، آيه 6.
6. الدعوات، ص 277.
منبع: پايگاه جامع شناخت بهائيت
افزودن نظر جدید