پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ می‌دانیم یکی از مشکلات جامعه اسلامی در مقایسه با سایر ادیان و مذاهب، ایجاد فرقه‌های متعدد و از آن بدتر اختلافات منجر به جنگ و خونریزی است که توسط بعض از سران این فرقه ها در حال انجام است که البته سرمنشاء آن به طور قطع به ایادی استکبار جهانی در جهت از بین بردن دین مبین اسلام باز می‌گردد.
با نظر کردن در دنیای کنونی بسیار واضح و مبرهن است که جنگ‌هایی که در این چند دهه اخیر رخ داده است همه به نوعی میان مسلمانان اتفاق افتاده است. جنگ بین ایران و عراق، عراق و کویت، جنگ‌های درون افغانستان، جنگ‌های داخلی عراق، بحرین، سوریه و... با دقت نظر در این مسئله در می‌یابیم یک فکر و اندیشه ملحدانه در پشت این قضیه قرار دارد که کشورهای مسلمان را به نوعی با یکدیگر به جنگ و مقاتله مشغول سازد تا دین اسلام را در مقابل سایر ادیان به دینی منفور و آمیخته با جنگ و خونریزی معرفی نمایند.  در این راستا با پرورش و پر و بال دادن به فرقه وهابیت، ایشان را در مقابل شیعیان و حتی اهل سنت قرار داده اند تا از این میان به اهداف پلید خود که به انزوا کشاندن اسلام است دست یابند.

وهابیان هم با تاریخچه مشخصی که دارند متاسفانه تنور این جریان را کور کورانه به نفع ایادی استکبار شعله ور تر گردانیده‌اند. آنها با این طرز تفکر و عقیده که ایمان فقط همان است که ما می‌گوییم و به خیال اینکه در صدد ترویج دین اسلام هستند با رفتار به دور از منطق و بدون هیچ مستند شرعی که خود را مروج آن می‌دانند، اقدام به قتل عام سایر مسلمین می‌نمایند.

به عنوان مثال در بحث ایمان و کفر، قرآنی که همه آن را کلام وحی می‌دانیم و باید فصل الخطاب همه مسلمین باشد، به وضوح ملاک و معیار ایمان را بیان نموده است.
خداوند متعال در ابتدای قرآن ایمان را اعتقاد به خداوند و ملائکه و رسول و کتب آسمانی بیان نموده است.( بقره، 284) و در ابتداء سوره بقره ایمان و اعتقاد به روز رستاخیز را هم از ملاک های ایمان برشمرده است._ (بقره، 4) همچنین عدم ایمان به خداوند را در جای دیگری از قرآن ضلالت و گمراهی بیان نموده است.(نساء، 136).

بخاری هم در ضمن روایتی از ابوهریره عمل به احکامی مانند نماز، روزه، حج، زکات و ... را ملاک برای ایمان دانسته است. (1)

بنابراین با دستور العمل و ملاک‌هایی که قرآن مجید بیان فرموده دیگر مجالی برای کاسه داغ‌تر شدن از آش وجود ندارد، مواردی چون عادل نداستن همه صحابه و عدم تبعیت از فهم ایشان، اعتقاد به مسائلی چون زیارت قبور ائمه و اولیای دین، اعتقاد به توسل و طلب حاجت از ایشان و واسطه قرار دادن آنها میان خود و خدا بدون اعتقاد به الوهیت ایشان و ... هیچ‌یک از منظر قرآن و اخبار نبوی ملاک تعیین و سنجش ایمان و کفر نبوده و نیستند. لذا علماء وهابی باید در فهم خود از آیات و روایات و تامل در کلام وحی تامل بیشتری داشته باشند تا بیشتر از این ،آب به آسیاب دشمنان اسلام نریزند.

منبع :
[1] بخاری 1401 ق ج3 ص 162، مسلم ابن حجاج نیشابوری جر ص 33