آل سعود برای رسیدن به قدرت از هیچ جنایتی دست بردار نبودند ،و در حال حاضر هم که با اسم کشور عربستان در حال فعالیت میباشند برای رسیدن به منافع خود  هیچ خط قرمزی مانع آنها نیست و پوشالی بودن ادعای دینداری آنان بر هیچ حق طلبی پوشیده نیست ،چنانچه جنایات ننگین آنان در سوریه با عنوان های قتل عام زن و بچه و فتوای جهاد جنسی عالم سلفی که به خودسوزی زن مسلمان سوری و سه دخترش  (به خاطر تجاوز بیش از بیست به اصطلاح مجاهد ) به آنان انجامید بیانگر چهره واقعی این طایفه جنایتکار و خونریز میباشد.

از جمله جنایت این قوم بدکار، کشتار علماء اهل سنتی بود که مخالف این فرقه ضاله(وهابیت) بودند چنانچه:
دريادار سرتيپ ايّوب صبري‌ (سرپرست مدرسه عالي نيروي دريايي در دولت عثماني ضد شيعه و معاصر با عصر محمد بن عبد الوهاب) كتابي دارد به نام تاريخ وهابيان ، وی در کتاب  خویش به نقل از عبد العزيز بن سعود مینویسد:

و لأجل تحقيق هذا الأمل، فلابدّ من أن نجتثّ دابر علماء العامّة الذين يدّعون أنّهم يتّبعون السنّة النبويّة السنيّة و الشريعة المحمديّة العليّة و بعبارة أخري: نستأصل شأفة المشركين الذين يسمّون أنفسهم بإسم علماء أهل السنّة و لا سيّما من يشار إليه بالبنان منهم. إذ ما دام هؤلاء في قيد الحياة فسوف لا يروق لأتباعنا بلغة من العيش، فلذا ينبغي أن نبيد من يظهر بعنوان عالم أولاً، ثمّ نحتلّ بغداد ثانياً.

يعني علماء أهل سنت، مانع بزرگ ما هستند براي نشر مباني فكري و اعتقادي وهابيت و بايد اول اينها را از سر راه‌مان برداريم.
اگر ما بخواهيم نداي وهابيت را به دنيا و قلب بغداد برسانيم، بايد تمام علماء أهل سنت كه دم از سنت مي‌زنند، از لب شمشير بگذرانيم.
براي رسيدن به هدف، بايد دُم تمام علماء أهل سنت را كه از سنت نبوي و شريعت محمدي تبعيت مي‌كنند، قطع كنيم.
تاريخ الوهّابيّة، ص55، چاپ الهدف للإعلام و النشر ـ القاهرة، سنة 2003 ميلادي

باز هم ايشان در جاي ديگري از اين كتاب مي‌نويسد:
وقتي اينها در سال 1218 هجري حمله كردند به مكه مكرمه براي تصرف آنجا، انبوه زيادي از علماء أهل سنت را كشتند و نابود كردند، بدون آن‌كه كوچك‌ترين جرمي براي آنها ذكر كنند.
قتل سعود الوخيم العاقبة كثيراً من علماء العامّة بدون ذنب.
سعود بن عبد العزيز بيچاره و عاقبت به شر، تعداد زيادي از علماء أهل سنت را بدون گناه كشت.
تاريخ الوهّابيّة، ص95، چاپ الهدف للإعلام و النشر ـ القاهرة، سنة 2003 ميلادي

در سال 1217 هجري به طائف (در 95 كيلومتري شمال مكه) حمله كردند؛ طائف نه در آن زمان و نه الآن، شيعه ندارد. آقاي زيني دحلان در كتاب الدرر السنية نقل مي‌كند:
و لمّا ملكوا الطائف في ذي القعدة سنة 1217 ألف و مائتين و سبعة عشر، قتلوا الكبير و الصغير و المأمور و الآمر و لم ينج إلاّ من طال عمره و كانوا يذبحون الصغير علي صدر أمّه و نهبوا الأموال و سبّوا النساء.
وقتي در سال 1217 هجري به طائف حمله كردند، بزرگ و كوچك، پير و جوان، مرد و زن، همه را قتل عام كردند؛ حتي طفل شيرخواره را در دامن مادر سر مي‌بريدند ...
الدرر السنيّة، ص45

این سند تاریخی بیش از آنچه فکرش را بکنیم قابل تامل است ؟؟

زیرا نشانگر این است که اهل سنت اصیل با افکار فرقه وهابیت مخالف بوده و هست و این دو با هم جمع شدنی نیستند

و اصولا این فرقه باطل آگاها یا غافلا برای جدایی و تفرقه اهل سنت و شیعیان پایه ریزی شده است چنانچه هر انسان آگاه و حق بینی میتواند این نکته را از سیاستهای باطل و اسلام ستیز دولت عربستان احساس نماید.