از جمله شاخصه های وهابیت، فتنه گری ، خشونت، ضرب و شتم مسلمین ، شهادت دروغ ،آتش زدن مساجد و خانه ها ،غارت اموال مسلمانان ،قتل و ترور با بدترین شیوه های ممکن نسبت به شیعیان و پیروان سایر مذاهب اسلامی است . وهابیان با گستاخی تمام ،مسلمانانی را که از آنان پیروی نکنند ،به بهانه های مختلف تکفیر کرده و خون و اموالشان را مباح دانسته و به قتل عام مسلمین می پردارند .(1)

تاریخ جنایات وهابیت در سرزمینهای مختلف اسلامی و قتل و کشتار مسلمانان را به خوبی در خود ثبت کرده است . جنایات وهابیت در عیینه ،احساء ، مکه مکرمه ،مدینه منوره، طائف، کربلا، نجف اشرف، جده ، منطقه حوران، منطقه الفرع ، کشتار حجاج یمنی ، هجوم به شرق اردن ، قتل عام حجاج مصری در منا ، کشتار حجاج ایرانی ، انفجار حرم امامین عسکریین (ع) ، و امروزه جنایت و کشتار شیعیان در بحرین ، عراق ، پاکستان ، سوریه و سایر کشورهای اسلامی ، عملکرد این فرقه را از آغاز پیدایشش تا کنون بر همگان روشن می سازد ، گویا قتل و غارت و ترور از ارکان مسلم و ضروری این فرقه به حساب می آید به نحوی که با آن در آمیخته است .

از آن جا که بازخوانی تمامی آن جنایات نیازمند فضایی وسیع و زمانی طویل است ، لذا ما نیز به حسب فضا و زمان محدود خویش ، در این مقاله کوتاه ، به ناچار ، تنها به قسمتی از آن جنایات اشاره می نماییم . از جمله جنایات وهابیت که در تاریخ ثبت و ضبط گشته ، جنایات وهابین در عیینه است.

محمد بن عبد الوهاب و پیروان او ، عثمان بن معمر حاکم عیینه را متهم به شرک و کفر کردند و وی را در سال 1163 هجری قمری هنگام ادای نماز جمعه ،ترور کرده و به قتل رساندند .

لشکر سعودی وهابی در سال 1163 ه ق به دستور محمد بن سعود و محمد بن عبد الوهاب به شهر عیینه یورش برده و آن را تخریب کردند . وهابی ها هنگامی که وارد شهر شدند تمام دیوارهای شهر را ویران ساخته ٰ چاههای آب را پر کرده ٰ درختان را آتش زده و به ناموس مسلمانان تجاوز کردند . شکم های زنان حامله را دریدند و دستان کودکان معصوم را بریدند و تمامی زنان و کودکان را در آتش سوزاندند .

چهارپایان را به سرقت برده و هر آن چه در خانه ها بود ، به یغما بردند و تمامی مردان شهر را به قتل رساندند .شهر عیینه از سال 1163 ه ق که مورد هجوم وهابیان قرار گرفت تا به امروز به صورت یک شهر مخروبه در آمده است .

محمد بن عبد الوهاب ماجرای تمسخر ملخ ها توسط حاکم عیینه را گناه نابخشودنی تمامی اهالی عیینه پنداشته و تمامی جنایات وهابیان در این شهر را غضب خداوند بر شهر عیینه و اهل آن به شمار آورده است .(2)

به راستی که قلم از نوشتن و گفتن جنایات وهابیت در تاریخ ناتوان است و این ها تنها بخشی از جنایات آن ها در تاریخ است . حال چند سوال مهم در اذهان خطور می نماید و آن این که

1- آیا به راستی اسلام ناب ، به قتل و غارت و کشتار مسلمانان بی گناه ، رضایت داده است ؟

2- آیا قطع کردن دست کودکان و دریدن شکم زنان باردار و . . . را می توان از دستورات اسلام ناب برشمرد ؟

3- چگونه وهابیان ، تنها خود را مسلمان واقعی و پیرو سنت رسول اکرم می دانند در حالی که آن حضرت اجازه کشتن کافری را که در ظاهر به وحدانیت خدا اقرار کرده و کلمه لا اله الا الله را بر زبان رانده نداده است تا چه رسد کشتن مسلمانی که از ابتدا شهادتی را بر زبان می رانده است !؟ (3)

4- آیا هیچ انسان عاقل و منصفی می پذیرد که آن همه جنایات وهابیان در عیینه ، غضب خداوند بر ساکنان آن شهر بوده است ؟چگونه ایشان هر عملی را مرتکب می شوند و گستاخانه آن را غضب خداوند بر دیگران می خونند؟

5- مگر خود خداوند متعال در مورد دختران زنده به گور شده نمی فرماید : باي ذنب قتلت ، به کدامین گناه کشته شدند ؟ آیا غضب خدا در کشتن کودکان بی گناه و زنان باردار است یا در آن چه وهابیان ادعا می کنند ؟

به راستی کودکان معصوم نابالغی که حتی هیچ تکلیفی هم به دوششان نیست ، به کدامین گناه کشته شدند ؟

منابع :

(1) زینی دحلان مکی شافعی ، الدرر السنیه فی الرد علی الوهابیه ص 31 و 32

(2) نج الدین طبسی ، درسنامه نقد وهابیت ص 202

(3) مسلم بن حجاج نیشابوری ، صحیح مسلم ج 1 ص 43 کتاب الایمان باب تحریم قتل الکافر بعد ان قال لا اله الا الله