پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حدیثی که در اون، خداوند خشم و رضای خودش رو با حضرت فاطمه یکی میدونه؛ در کتابای معتبر اهلسنت نقل شده و برخی از وهابی‌ها، اونو قبول ندارن!

مثلاً عدنان عَرعُور وهابی میگه: خدا بالاتر از اونه که در خشم و رضایت، از حضرت فاطمه پیروی کنه و خشم حضرت زهرا از یک نفر، باعث خشم خدا از اون فرد نمی‌شه.

اما در پاسخ به عَرعُور باید گفت: در صحیح بخاری، درباره مؤمنایی که مستحبات انجام می‌دن، اومده: «بنده من با مستحبات، قصد نزدیک شدن به من رو می‌کنه تا اینکه دوستش بدارم. پس وقتی دوستش داشتم، گوشش میشم که با اون بشنوه؛ چشمش میشم که با اون ببینه؛ دستش می‌شم که با اون بگیره؛ پاش می‌شم تا با اون راه بره».

تو این روایت میگه، ‌خدا، گوش، چشم، دست و پای مؤمن میشه و هر کاری مؤمن میکنه، انگار خدا میکنه؛ اما این هماهنگی، به معنی تبعیت خدا از مؤمن نیست.

در روایتِ فضیلت حضرت زهرا هم، خشم حضرت، به دنبال خشم خداست. چون وقتی خدا از چیزی خشمگین میشه، معصوم هم خشمگین میشه و اراده معصوم از اراده خدا، جدا نیست.