به روایت شاهنامه، کی‌کاووس، بسیار قدرت‌طلب و بی‌خرد بود، در عین حال، خود را خردمند می‌پنداشت. فردوسی می‌گوید: کی‌کاووس در اثر افزون‌خواهی مست شده بود، پس بر آن شد که آسمان را تصرف کند. او دستور داد چند عقاب را به تختش ببندند که به آسمان بالا برود، ارتفاع بگیرد. پس چنین شد، ولی عقاب‌ها او را به آمل [نزدیک لاریجان (؟!)] بردند و او را در جایی تاریک پیاده کردند. پس کی‌کاووس به رنج افتاد: «سوىِ بيشۀ شيــرچين آمدند، به آمل به روىِ زمين آمدند». [شاهنامه]
عبرت: کسانی که می‌خواهند ارتفاع بگیرند، بیشتر مراقب جوجه‌ عقاب‌های زندگی و عقاب‌های درنده‌ی رسانه‌ای خود باشند.