پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آریامنه (Ariaramnes) پسرِ چیش‌پیش پسر هخامنش و جدّ داریوش، یک حاکم خُرد محلیِ دست‌ نشانده‌ی مادها بود. اما در کتیبه‌ای که از او باقی مانده، خود را شاهِ بزرگ و حتی شاهِ شاهان می‌نامد. ادعایی که به تصریح مورخین، دروغ است. البته دلایلی وجود دارد که نشان می‌دهد این کتیبه مانند اغلب کتیبه‌های هخامنشی، جعلی است. اما با این پیش‌فرض که این کتیبه واقعی باشد، در این صورت، باید بپذیریم که او دروغی بزرگ به زبان آورده است. (برای مشاهده اسناد، بنگرید)

از دوران قاجار، جریان استعمار با جعل تاریخ، هخامنشیان را به عنوان رکن هویت ایرانی معرفی کرده؛ ذهن ایرانیان را به بازی گرفتند. در حالی که در سرتاسر متون ساسانی و زرتشتی، نامی از کوروش و هخامنشیان به میان نیست. در سرتاسر متون تاریخی کلاسیک ایرانی، هخامنشیان هیچ گاه نماد هویت ایرانی نبوده‌اند و در بالاترین موقعیت، همواره شخصیت‌هایی حاشیه‌ای بوده‌اند. اکنون هخامنشیان به یک مخدر ذهنی مبدل شده‌اند. ما ناچاریم این واقعیت‌ها را بازگو کنیم و متوجه هستیم که این سخنان، موجب ناراحتی برخی هم‌وطنان است. اما چاره‌ای نیست.