انجمن حجتیه در کلام امام خمینی (ره)
یکی از گروههایی که در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروهی به نام «انجمن حجتیه» است که با شعار جدایی دین از سیاست، مخالف «نهضت و انقلاب مردم ایران علیه حکومت طاغوت» بود. امام خمینی (ره) در نقد این جریان میفرمایند: «دسته دیگری بودند که میگفتند که هر حکومتی، اگر در زمان غیبت محقق شود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است؛ آنها مغرور به برخی از روایات وارده بودند».
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پس از گذشت چند سال از پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی رحمةاللهعلیه، در آخرین سال عمر پر برکتشان، چندین بار مستقیم و غیرمستقیم به موضوع انجمن پرداختند و سخنانی را در نقد تفکرات رهبران و طرفداران این جریان بیان کردند.
اولین آنها در تاریخ چهاردهم فروردینماه سال 1367 بود که حضرت امام طی سخنانی، برخی از دیدگاههای انحرافی انجمن حجتیه در مورد «مهدویت» را ذکر کرده و به نقد آن پرداختند؛ ایشان درباره روایاتی که مورد استناد انجمنیها بود، فرمودند: «یک دسته دیگری بودند که میگفتند که هر حکومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنها مغرور بودند. آنهایی که بازیگر نبودند، مغرور بودند، ... آنها خیال کرده بودند که نه هر حکومتی باشد، در صورتی که آن روایات [اشاره دارد] که هرکس علم بلند کند با علم مهدی، به عنوان «مهدویت» بلند کند، باطل است؛ ... این جمعیت، بعضیشان بازیگرند و بعضیشان نادان؛ ...»[1]
دومین مرتبهای که حضرت امام خمینی رحمةاللهعلیه نسبت به انجمن حجتیه تذکر دادند، در پیامی بود که خطاب به فقهای شورای نگهبان نوشتند؛ نکتهای که در این پیام وجود دارد این است که امام در این پیام، به صراحت و به طور رسمی از انجمن حجتیه نام بردند.
حضرت امام در این پیام، خطاب به فقهای شورای نگهبان فرمودند: «... شما نگویید آنها به ما بد میگویند و ما با این صحبتها جواب آنها را میدهیم. آنها که به شما بد میگویند، پست مقدس شورای نگهبان را ندارند. شما در مکانی نشستهاید که باید خیلی از مسائل را با سکوت و وزانت خویش حل کنید. حواستان را جمع کنید که نکند یک مرتبه متوجه شوید که انجمن حجتیهایها همه چیزتان را نابود کردهاند».[2]
اما معروفترین موضعگیری صریح حضرت امام، نسبت به انجمن حجتیه، در پیام تاریخی منشور روحانیت آمده است. حضرت امام در اسفندماه سال 1367 خطاب به علما، روحانیون و طلاب، نسبت به متحجرین هشدار داده و پس از بیان مقدماتی، انجمن حجتیه را به عنوان یکی از این طرز تفکر معرفی کرده و میفرمایند:
«دستهای دیگر از روحانینماهایی که قبل از انقلاب، دین را از سیاست جدا میدانستند و سر به آستانه دربار میساییدند، یکمرتبه متدین شده و به روحانیون عزیز و شریفی که برای اسلام آن همه زجر و آوارگی و زندان و تبعید کشیدند، تهمت وهابیت و بدتر از وهابیت زدند. دیروز مقدسنماهای بیشعور میگفتند دین از سیاست جداست و مبارزه با شاه حرام است؛ امروز میگویند مسئولین نظام، کمونیست شدهاند! تا دیروز مشروبفروشی و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان برای ظهور امام زمان -ارواحنافداه- را مفید و راهگشا میدانستند، امروز از اینکه در گوشهای، خلاف شرعی که هرگز خواست مسئولین نیست رخ میدهد، فریاد «وا اسلاما» سر میدهند! ... دیروز «حجتیهایها» مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات، تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابیتر از انقلابیون شدهاند! «ولایتیهای» دیروز که در سکوت و تحجر خود، آبروی اسلام و مسلمین را ریختهاند و در عمل، پشت پیامبر و اهلبیت عصمت و طهارت را شکستهاند و عنوان ولایت برایشان جز تکسب و تعیش نبوده است، امروز خود را بانی و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را میخورند».[3]
این تنها بخشی از سخنان حضرت امام خمینی رحمةاللهعلیه است که در نقد اقدامات رهبران و طرفداران انجمن حجتیه و تفکرات مسموم این جریان بیان شده است.
پینوشت:
[1]. خمینی، سید روحالله، صحیفه نور، ج1، ص15.
[2]. همان، ج21، ص613.
[3] .همان، ج21، ص281.
افزودن نظر جدید