رویکرد دوگانه انجمن حجتیه، نسبت به انقلاب اسلامی
یکی از گروههایی که در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروه «انجمن حجتیه» است که مخالف «نهضت و انقلاب مردم ایران علیه حکومت طاغوت» بود؛ این مخالفت ناشی از این تفکر بود که انجمن، ورود به عرصه سیاست در زمان غیبت امام عصر (عج) را غلط و موجب لطمه به دین میدانست و معتقد بود که فقط امام معصوم میتواند وارد این عرصه شود.
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از گروههایی که در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروه موسوم به «انجمن حجتیه» است. این گروه به وسیله شیخ محمود ذاکرزاده تولایی، معروف به شیخ محمود حلبی (1376 - 1279 هجری شمسی) با همکاری سید رضا آلرسول، سید محمد حسین عصار، سید حسین سجادی، غلامحسین حاج محمد تقی که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد.
خط مشی انجمن از بدو پیدایش، دوری از سیاست بود و به فعالیت سیاسی و مبارزه علیه رژیم پهلوی اعتقادی نداشت و معتقد بود که کار صحیح، کار فرهنگی و ایدئولوژیک است نه مبارزه علیه رژیم. در واقع رژیم پهلوی، به عنوان یک خطر عمده در بینش انجمن مطرح نبود.[1]
انجمن، مخالف نهضت و انقلاب مردم ایران علیه حکومت طاغوت بود؛ این مخالفت، ناشی از این تفکر بود که آنان، ورود به عرصه سیاست در زمان غیبت امام عصر عجلاللهفرجه را غلط و موجب لطمه به دین میدانستند و معتقد بودند که فقط امام معصوم میتواند وارد این عرصه شود. بنابراین آنها به طور مبنایی با شیوه مبارزاتی امام خمینی رحمةاللهعلیه مشکل داشتند. در وقایع پانزده خرداد، حلبی معتقد بود که نمیشود با رژیم تا دندان مسلح شاه مبارزه کرد و عقیده داشت کسانی که به این راه کشیده میشوند، خونشان را هدر میدهند؛ رؤسای انجمن به انقلاب نیز معتقد نبوده و اعتقاد نداشتند که انقلاب پیروز میشود.[2]
اما با پيروزی انقلاب اسلامی، انجمن حجتيه كه در حيرت پيروزی انقلاب اسلامی بود، تضعيف شد؛ زيرا آنها اعتقادی به پيروزی انقلاب اسلامی نداشتند، لذا پنج شش ماه در حالت ترديد بودند. انجمنیها كه تا واپسين روزهای پيروزی انقلاب میگفتند امام سيزدهم در پاريس نشسته و مردم را جلوی گلوله میفرستد، در نيمه شعبان سال اول انقلاب، عكس همه مراجع را زد و بعد از چندماهی به تأييدات خود از رهبر انقلاب اشاراتی داشت و خود آقای حلبی، از مضامينی چون عظيمالشأن و رهبر كبير برای امام خمينی رحمةاللهعلیه استفاده كرد.[3]
این اقدامات انجمن، در حالی است که سابقه انجمن قبل از پیروزی انقلاب، مالامال از همزیستی مسالمتآمیز با ظالمین و جنایتکاران بود و معتقد بودند که پیروزی انقلاب، امری ناممکن است؛ مگر آنکه وابسته به یک قدرت خارجی باشد، ...
همچنین میگفتند چه کسی مسئول خونهای ریخته شده در جریان 15 خرداد 1342 و بعد از آن است؟[4]
پینوشت:
[1]. جعفریان، رسول، جریانها و سازمانهای مذهبی - سیاسی ایران، ص373 -372.
[2]. علیانسب، سیدضیاءالدین، در شناخت حزب قاعدین زمان، ص143.
[3].صدقی، ابوالفضل، «جریان شناسی انجمن حجتیه»، فصلنامه تخصصی پانزده خرداد، دوره سوم، سال86.
[4]. علیانسب، سیدضیاءالدین، در شناخت حزب قاعدین زمان، ص143.
افزودن نظر جدید