پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اقطاب صوفیه مدعی ارشاد مردم به راه‌های عمیق سلوک و تهذیب نفس هستند و برای خود مقاماتی هم‌طراز اهل‌بیت علیهم‌السلام قائلند و در زمینه‌های مختلف اظهار نظر کرده و تألیفاتی دارند. این درحالیست که با مطالعه آثار آنها اشتباهات متعددی یافت می‌شود که جهل آنها در زمینه‌های تاریخی و فقهی روشن می‌گردد.

سلطان حسین تابنده: «رضاعلیشاه» قطب سی و هفتم سلسلهٔ نعمت‌اللهیه سلطان‌علیشاهی‌ در کتاب تجلی حقیقت در اسرار فاجعه کربلا شیوه خارج شدن  امام حسین علیه‌السلام از مکه به سمت کوفه را بیان کرده و نوشته است: «حضرت حسین (ع) در مکّه روزبه‌روز بر شهرت و نفوذ و قدرت و عظمتش می‌افزود، ... یزید چون شنید که مردم به حضرتش توجّه دارند چند نفر را گماشت که در ایّام حج که هیچ‌ کس با خود اسلحه ندارد حسین (ع) را به قتل برسانند. حضرت از این امر آگهی یافته برای‌ آنکه هتک حرمت حرم نشود، حج بجا نیاورد و تبدیل به عمره مفرده[1] ... کرد».[2]

سلطان حسین تابنده بیان می‌کند که امام حسین علیه‌السلام حج تمتع خویش را به عُمرِه مُفرَدِه تبدیل کرده؛ در صورتی که این مطلب با روایات و فتوای فقهای بزرگ شیعه ناسازگار است. البته باید اشاره کرد که این مطلب، در بعضی از منابع تاریخی ذکر شده است که بر خلاف روایات می‌باشد.

معاویة بن عمار در مورد فرق بین عمره تمتع با عمره مفرده از امام صادق علیه‌السّلام روایتی نقل می‌کند که حضرت علیه‌السلام در پاسخ او می‌فرماید: «إِنَّ الْمُتَمَتِّعَ مُرْتَبِطٌ بِالْحَجِّ، وَ الْمُعْتَمِرَ إِذَا فَرَغَ مِنْهَا ذَهَبَ حَيْثُ شَاءَ، وَ قَدِ اعْتَمَرَ الْحُسَيْنُ‏  عليه‌السلام فِي ذِي الْحِجَّةِ، ثُمَّ رَاحَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ إِلَى الْعِرَاقِ، وَ النَّاسُ يَرُوحُونَ إِلى‏ مِنًى، وَ لَابَأْسَ بِالْعُمْرَةِ فِي ذِي الْحِجَّةِ لِمَنْ لَايُرِيدُ الْحَجَّ»؛[3] «عمره تمتع با حج مرتبط است؛ اما کسی که عمره مفرده را انجام می‌دهد، هنگامی که آن را به پایان رساند، می‌تواند به هرجا که بخواهد برود چنان‌که حسین بن علی علیه‌السّلام در ذی‌الحجه، عمره (مفرده) به جای آورد، و سپس در روز ترویه به سمت عراق رفت؛ در حالی که مردم به سوی منی می‌رفتند و کسی که نمی‌خواهد حج به جای آورد، جایز است که در ماه ذی الحجه، عمره (مفرده) انجام دهد».

این روایت صحیح‌السند در بردارنده این نکته است که امام حسین علیه‌السلام عُمرِه مُفرده انجام داده وهیچ‌ گونه تبدیل تمتع به عمره وجود ندارد، این مسئله به این خاطر است که فقهای شیعه به استناد روایات، فتوا به جواز انجام عُمرِه مُفرده در ایام حج داده‌اند. همان‌گونه که سید محسن حکیم می‌فرماید: « ... در مقابل اخبار یاد شده که اهل‌بیت روایت کرده‌اند، نمی‌توان به آنچه در بعضی از کتاب مقتل آمده که امام حسین عمره خود را عمره مفرده قرار داد، اعتماد کرد. مفاد کتب مقتل این است که عمره امام عمره تمتع بوده و آن را به اِفراد تبدیل کرد».[4]

در نتیجه باید گفت که سخن سلطان حسین تابنده «رضاعلیشاه» که ادعای قطبیت و احاطه بر تمامی علوم داشته بر خلاف روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام است؛ با این حال، چگونه او می‌تواند مُرشِد دیگران در راه‌های عرفانی باشد وقتی از این چنین مسائل ساده‌ای ناآگاه است.

پی‌نوشت:
[1]. در حج انسان دو مرتبه احرام می‌بندد یک بار  برای عمره و دیگری برای حج و بعد از عمره ، از احرام خارج شده  و  دوباره بعد از آن برای اعمال حج مُحرِم می‌شود و  اعمال عرفات و مشعر و منی را انجام دهد ولی در عُمرِه مُفرَدِه پس از احرام طواف به جا آورده می‌شود و بعد سعی بین صفا و مروه، سپس تقصیر می‌شود و از احرام بیرون می‌آیند.
[2]. تابنده، سلطان حسین «رضاعلیشاه»، تجلی‌حقیقت در اسرار فاجعه کربلاء، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر دو نگهبان اسلام‌اند، مراسلات شیعیان و حرکت حسین (ع) ،قسمت ۴، ص ۱.
[3]. كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافي، دار الحديث، قم، اول، ق‏1429، ج‏9 ؛ ص211.
[4].  الحكيم، السيد محسن، مستمسك العروة الوثقى، دار إحياء التراث العربي، ج ١١، ص 192.