پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در راستای مخالفت با نظام اسلامی و مسئولین، هر هفته غیر از سوژه‌هایی که در نمازجمعه مطرح می‌کند، با انتشار یک توییت منتقدانه، به نظام خرده می‌گیرد. یکی از مواردی که او در کمتر از سه هفته، در دو توییت جداگانه به آن پرداخته، موضوع سوخت‌بری است. وی در توییتی، از برخورد قهرآمیز نیروهای نظامی با قاچاقچیان سوخت انتقاد کرد و گفت: «مردم ایران از نظر اقتصادی در مضیقه هستند و برای لقمه نانی تقلا می‌کنند؛ برخی از مردم در بنادر و مناطق مرزی ناچار به سوخت‌بری هستند».[1]

وی در سال‌های قبل نیز در ماجرای سراوان، تیراندازی به سوی سوخت‌بران را شدیداً محکوم کرد و این اقدام را بر خلاف قانون و شرع دانست و گفت: «سوخت‌بری جرم و قاچاق نیست؛ سوخت‌بران نان‌آوران خانواده‌های خودشان هستند و زندگی هزاران خانواده از همین طریق می‌چرخد».[2] او از قول رهبر انقلاب گفت که ایشان مخالف مبارزه با قاچاق سوخت هستند و گفته‌اند، منظور من از مبارزه با قاچاق، برخورد با فلان کوله‌بر ضعیف بلوچستانی نیست.

عبدالحمید در توییت دیگری نوشت: «بارندگی اخیر در جنوب بلوچستان، خسارات فراوانی در پی داشت؛ سوخت‌بران که به‌علت بی‌توجهی مسئولان به اشتغال‌زایی، برای لقمه‌ای نان، خطرات را به جان می‌خرند، شدیداً متضرر شده‌اند و چندین نفر جان باخته‌اند».[3] در این توییت، حتی عبدالحمید به بهانه وقوع حوادث طبیعی، از انتقاد نسبت به نظام دست برنداشت.

در توضیح مغالطه‌ها و مطالب خلاف واقع عبدالحمید باید گفت، در مضیقه بودن مردم از نظر اقتصادی، دلیلی بر جواز عمل خلاف قانون نمی‌شود. این استدلال که مردم از نظر اقتصادی، در مضیقه‌اند، پس جایز است که سوخت قاچاق کنند، مانند این است که گفته شود به دلیل فقر و بیکاری، مردم مجاز به دزدی هستند! برخی از قاچاق‌ها، دزدی از بیت‌المال است که این دزدی، از حق میلیون‌ها نفر به حساب می‌آید.

در مورد کلام رهبر انقلاب نیز باید گفت که ایشان تأکید می‌کنند، منظور من در جلوگیری از قاچاق، قاچاق‌های سازمان‌یافته است، نه اینکه افرادی که مقدار کمی با کولبری قاچاق می‌کنند، گرفته شوند و به قاچاق‌های گسترده کاری نداشته باشید. در اجناسی که قاچاق می‌شود نیز تفاوت‌هایی وجود دارد؛ مثلاً اقلامی مانند فلان چای یا انبه و ... که قاچاق آن درآمد دولت را کم می‌کند با قاچاق لوازم برقی که به تولید کشور ضربه می‌زند یا قاچاق سوخت که به بیت المال ضربه زده و از یارانه برای ارزان نگه‌ داشتن آن استفاده شده، متفاوت است؛ قطعاً نظر رهبر انقلاب، برخورد کردن با این قاچاقچیان است. (البته لزوم برخورد با قاچاق اسلحه و مواد مخدر را عبدالحمید نیز پذیرفته است).

به جای اینکه عبدالحمید، سوخت‌بری را جرم و قاچاق نداند و از آن حمایت کند و نیز مبارزه با سوخت‌بران را بر خلاف قانون و شرع بداند، بهتر است کمی مردم را از این دزدی که به اقتصاد کشور ضربه می‌زند، برحذر دارد. این قاچاق علاوه بر درآمد کلانی که برای قاچاقچی دارد، سود بسیاری را برای قاچاقچی خارجی ایجاد می‌کند که آن نیز برداشت از حق ملت ایران است. در مشاهدات میدانی می‌توان به این نتیجه رسید که مضیقه اقتصادی و بیکاری، تنها بهانه‌ای است برای اینکه گفته شود عده‌ای مجبور به سوخت‌بری شده‌اند؛ درحالی‌که سود حداقل چند برابری نسبت به کارگری، مسافرکشی و ... باعث شده، این افراد ریسک خطر جانی را در این زمینه بپذیرند. در استان‌های جنوبی کشور، تأسیسات عظیم نفتی و پتروشیمی ایجاد شده و کارگران بسیاری می‌طلبد که از استان‌های نیمه شمالی کشور به آنجا می‌آیند، ولی جوانان بومی این استان‌ها، به علت سختی این کارها و درآمد کمتر آن نسبت به قاچاق، سراغ این کارها نمی‌روند.

همچنین حمایت از تروریست‌ها و انجام عملیات تروریستی در استان سیستان و بلوچستان، باعث شده که سرمایه‌داران، حاضر به سرمایه‌گذاری در این مناطق (دارای ریسک) نیستند؛ که همکاری بزرگان این استان را می‌طلبد تا شرایط را برای ایجاد اشتغال بیشتر فراهم کنند.

پی‌نوشت:
[1]. توییت عبدالحمید در تاریخ شنبه 24 تیرماه 1402.
[2]. سایت تابناک، «انتقاد مولوی عبدالحمید از تیراندازی به سوخت‌بران در سراوان/ سوخت‌بری جرم و قاچاق نیست؛ با قاچاق مواد مخدر و اسلحه مبارزه شود»، کد خبر:۹۴۳۳۲۲، ۵ اسفند ۱۳۹۹.
[3]. توییت عبدالحمید در تاریخ دوشنبه 9 مرداد 1402.