در افسانه‌های باستانی ایران آمده که بین ایران و توران، نبردی رخ داد. پس از مذاکره، بنا شد که یک پهلوان ایرانی تیری بیفکند و هر جا تیر فرود آمد، آنجا مرز ایران و توران باشد. پس آرش، پهلوان ایرانی، از مازندران، تیری به سوی توران افکند. آن تیر، هزاران فرسنگ در آسمان پرواز کرد تا در رود جیحون فرود آمد. پس مرز ایران و توران معیّن شد. بدن آرش در اثر رنج و سختیِ پرتاب تیر، پاره پاره و در راه حفظ ایران، فدا شد. این داستان، هرچند افسانه است، ولی ما ده‌ها هزار آرش راستین (و نه افسانه‌ای) داریم. ده‌هزار شهیدی که در راه این سرزمین و آرمان‌های الهی فدا شدند و تقریباً همگی در وصیتنامه‌هایشان گفته‌اند که ما تربیت‌شدگان قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) و پیروان خمینی (ره) هستیم. اما رسانه‌های به ظاهر میهن‌پرست، یادی از این آرش‌های راستین نمی‌کنند. چون در ادعای میهن‌پرستی‌شان راستگو نیستند.