نظامی گنجوی، ادیب و اندیشمند ایرانی در قرن 6 هجری می‌نویسد که در قانون زرتشتی، هرگاه دختری ازدواج می‌کرد، در شب نخست، سهمِ سران زرتشتی بود و پس از آن می‌توانست نزد شوهرش برود. برخی می‌گویند نظامی که مورّخ نبود. پس سخنش پذیرفتنی نیست! در پاسخ می‌گوییم اولاً نظامی یک اندیشمند بود و سخن او اهمیت دارد. ثانیاً در متون زرتشتی، حتی در اَوِستا کتاب دینی زرتشتیان هم به این قانون شگفت‌انگیز اشاره شده است. برای نمونه، چنین آمده اگر کسی مرتکب گناهان بزرگ شود، باید خواهر یا دختر نوجوان یا جوان خود را به همراه بالشت و زیر انداز نرم، به سران زرتشتی تقدیم کند تا اهورامزدا گناهان او را بیامرزد. [اوستا: وَندیداد، فرگرد 14، بند 14-15]