پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شاخصه‌های مهم تشیع انگلیسی، ترویج برگزاری دهه‌های مختلف عزاداری در طول سال در مناسبت‌های مختلف است. این جریان افراطی با توجه به امکانات رسانه‌ای که قدرت‌های استعمار در اختیار آنها قرار داده‌اند، پیشنهاد برگزاری دهه‌هایی برای ایام ذیل را مطرح کرده‌اند:
- ایام شهادت خاتم الانبیاء (صلی‌الله‌علیه‌وآله)
- ایام تشکیل شورای شوم سقیفه ملعونه و نقض بیعت غدیر
- ایام سه بار هجوم به خانه وحی و به‌آتش‌کشیدن آن
- ایام ضرب و شتم حضرت صدیقه طاهره (سلام‌الله‌علیها)
- ایام کشتن حضرت محسن (علیه‌السلام) یا ایام محسنیه (حداقل یک دهه تا یک ماه)
- ایام غصب فدک و واقعه جانکاه کوچه
- ایام ارتداد امت
- ایام شهادت حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السلام)
- ایام صادقیه در شهادت امام صادق (علیه‌السلام) و همچنین یک دهه سوگواری بر هر کدام از اهل‌بیت (علیهم‌السلام).[1]

این جریان افراطی، کار رسانه‌ای زیادی در ایجاد این دهه‌ها انجام داده‌اند و از تمام ظرفیت‌های رسانه‌ای برای تبلیغ افکار و برنامه‌های خودشان استفاده می‌کنند؛ به‌عنوان‌ مثال دفتر سید صادق شیرازی در بخشی از بیانیه خود اعلام کرد: «امید است بکوشیم حسب‌الامر مرجع عالی‌قدر آیت‌الله‌العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله‌العالی، ایام شهادت رئیس مذهب حق شیعه را در یک دهه، با شور و شعور خاصی برگزار کنیم و یک دهه گریه و عزا و ماتم برای آن امام همام را غنیمت بشماریم و توفیق یابیم پیرو حقیقی مکتب جعفری باشیم.»[2]

این تبلیغات رسانه‌ای با عکس‌العمل برخی بزرگان و محققین مواجه شد؛ دو تن از مراجع تفلید گفتند آنچه سفارش شده، دهه محرم است و اگر بخواهید دهه‌های دیگری درست کنید، عزاداری سیدالشهدا (علیه‌السلام) تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. آیت‌الله شبیری زنجانی نیز نسبت به این دهه سازی‌ها واکنش نشان داده بودند و در جمع تعدادی از روحانیون و طلبه‌های حوزه علمیه قم، ترویج دهه‌های پیاپی عزاداری را زمینه‌ساز روی‌گردانی جامعه از عزای اهل‌بیت (علیهم‌السلام) دانسته و گفته بودند: «همین‌طور پشت‌سرهم دهه درست‌کردن، توسط جامعه قابل‌پذیرش نیست و به‌ مرور زمان زمینه انکار مجموعه عزاداری‌ها به وجود می‌آید. افراط در عزاداری‌ها به تفریط می‌انجامد.»[3]

رحیم پورازغدی نیز موضع محکمی در این باره اتخاذ کرده است و در این زمینه می‌گوید: «سالی که شش ماهش عزاداری است، دیگر عزاداری‌اش ارزشی ندارد؛ مدام ایام خلق کنند، ایام محسنیه هم جدیداً خلق شده است. این‌طور باید کل سال عزاداری کنیم و مردم به کارشان نمی‌رسند و بعد جایگاه عزاداری شکسته می‌شود و نزد بسیاری عزاداری طبیعی می‌شود و رغبتی به عزاداری نمی‌کنند. به آن مقداری که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) عزاداری می‌کردند، عزاداری کنید. ... ما تا ابد برای مظلومیت حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) خواهیم گریست و شیعه با گریه برای حضرت امام حسین (علیه‌السلام) زنده و پابرجاست؛ لذا این دهه‌ها و عزاداری‌های مضحک که شیعه‌های انگلیسی به راه انداخته‌اند ظلم به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و تحت‌الشعاع قراردادن واقعه کربلاست.»[4]

در نتیجه می‌توان گفت که جریان تشیع انگلیسی از طرفی، ایامی را برای افراط در عزا خلق می‌کند و از طرف دیگر به ترویج عزاداری‌های خرافی و غالیانه می‌پردازد؛ همچنین هیئت‌های مرتبط با این جریان، عکس‌های مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) و امام خمینی (رحمةالله‌علیه) را از محل اجرای مراسمات برداشته و عزاداری‌های نامتعارفی همچون قمه‌زنی را به‌صورت محدود افزایش می‌دهند و لعن خلفای اهل‌تسنن و عایشه همسر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در روضه‌ها وارد می‌کنند. این جریان افراطی هیئات مذهبی را از محل تجمع مؤمنین و بروز جلوه اتحاد اسلامی به محل تفرقه‌افکنی و مخالفت با نظام جمهوری اسلامی تبدیل می‌کند.

پی‌نوشت:
[1]. افضلی محمدعلی و مؤمنی‌ها محمدعلی، غلو و افراط‌گرایی در جریان شیعه انگلیسی، ص207.
[2]. وبگاه سید صادق شیرازی.
[3]. خبرگزاری مهر، «دهه‌های خودساخته؛ بدعت جدید برای افراط در عزاداری/ پیشنهاد دهه حسنیه!»، ۱۷ آذر ۱۳۹۳.
[4]. سخنرانی رحیم‌پور ازغدی در نشست «شیعه انگلیسی، اسلام آمریکایی» به نقل از مشرق نیوز، ۱۲ آذر ۱۳۹۳.