تحلیل موزیک ویدئو No More Dream از BTS

  • 1402/05/07 - 12:46
اعضای گروه بی تی اس در ابتدای موزیک No More Dream، رؤیا داشتن را نفی می‌کنند و در عین حال، رسیدن به پول، ماشین و مادیات را رؤیا، هدف و خواسته معرفی می‌کنند. این گروه در آخر به دانش آموزان می‌گویند مدرسه رفتن رؤیای آنها نیست و در نهایت، سبک زندگی نابه‌هنجار بی تی اس، الگو و رؤیا معرفی می‌شود. اما چرا بی تی اس خوب بودن، مبارزه با ظلم و نفی پارتی‌بازی و عدالت‌خواهی را رؤیا معرفی نمی‌کند؟
بی تی اس

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ موج کره‌ای توانسته جایگاه ویژه‌ای برای خود در میان مردم جهان باز کند، با ورود کی‌درام و کی‌پاپ‌ها به ایران، خیلی از نوجوانان به این بحث علاقه‌مند شدند و به اصطلاح خود را فن[1] نامیدند. بعضی از این فن‌ها سعی می‌کنند زبان کره‌ای یاد بگیرند و حتی پوشش و رفتارهای خود را متناسب با خوانندگان و بازیگران محبوب انتخاب می‌کنند و برای برخی از فن‌ها، یک الگو پذیری افراطی از آنها شکل گرفته است. BTS یکی از گروه‌های کی‌پاپ است که بیشترین هوادار را در ایران دارد.

برای اینکه بدانیم گروه‌ کی‌پاپ BTS در چه حوزه‌ای فعال است و چه محتوایی ارائه می‌کند، به بررسی متن یکی از موزیک ویدئوهای آنها می‌پردازیم؛ البته فقط با توجه به متن محتوا را بررسی می‌کنیم تا از وجه‌ی مفهوم محتوای کلماتِ ارائه شده، بتوانیم تحلیلی مناسب ارائه دهیم و الّا جلوه‌های سمعی بصری این موزیک ویدئو، خودش تحلیل جداگانه یا مکمل می‌طلبد:

آهنگ No More Dream از BTS که به معنی «رؤیا پردازی بسه» یا به معنی «من رؤیایی ندارم» می‌باشد. برای شروع، ابتدای متن آهنگ را آورده و سپس توضیحاتی از آن را بیان می‌کنیم: «چی شده؟ چی شده؟ این یه ضربه بزرگه، آره ما با حال‌ترین بچه‌های دنیا هستیم، بی تی اس» بی تی اس مثل همیشه ابتدا با تعریف از خودش شروع می‌کند چون می‌خواهد برتری خودش را بیان کند تا الگوی نوجوانان شود. این نکته مهم است که بی تی اس باید خود را اَبرانسان نشان دهد.

در ادامه می‌شونیم: «"رپ مانستر[2]، جین، جیمین، جی هوپ، وی" و الان اینجا چی داریم؟ "شوگا، یونگ کوک"، رویای تو چیه؟ (چیه؟) این همون رویای توئه؟ من خونه بزرگ ماشین‌های بزرگ حلقه‌های بزرگ می‌خوام، ولی در حقیقت من هیچ رویای بزرگی ندارم، هاها من واقعا رله زندگی می‌کنم، چون اگه رویایی نداشته باشم کسی هم چیزی بهم نمیگه، الان همه دیگه مثل من فکر میکنن، بچگیمو که کلی رؤیا داشتم رو فراموش کردم، خیلی راحت و بدون دردسر می‌رم دانشگاه، باشه مامان دارم میرم کتابخونه دیگه، اون منی که رویاش رو داشتی چه بلایی سرش اومده؟»

این قطعه اشاره به معضل بزرگ کُره دارد، داشتن آرزو و رؤیا و هدف، در میان مردم کره، یک موضوع همگانی است، در کره اگر کسی بگوید آرزو و هدف ندارم امری نامتعارف است. در کُره رسیدن به موفقیت در رشته‌های دانشگاهی خوب و شغل با درآمد بالا برای همه در دسترس نیست لذا یک مسابقه زجر آور بین دانش‌آموزان برای رسیدن به این موفقیت در حال اجرا است و بعضی از دانش آموزان عمده زمان روز و شب را مشغول برنامه آموزشی و کسب مهارت هستند تا در آینده به هدف خود برسند.

از این‌رو قابل توجه است: «کشور کُره در جهان به لحاظ احساس خوشبختی در ردیف پنجاه و هفتم قرار دارد. تحقیقات علمی نشان می‌دهد که استرس، عادات و سنت‌های اجتماعی مبنی بر مخفی‌کاری، فشار شدید و شرایط رقابتی، جامعه‌ای مضطرب را تشکیل می‌دهد. مهمترین دلیلی که موسسات تحقیقات اجتماعی کره جنوبی در خصوص خودکشی به آن اشاره می‌کنند بیماری افسردگی است.»[2] «رقابت کشنده از دوران تحصیل فرزندان آغاز و تا پایان دوره دانشگاه ادامه دارد. مثلاً دانش آموزان دوره متوسطه روزانه به طور متوسط باید 16 ساعت از وقت خود را صرف حضور در دبیرستان و یا امور مربوط به آن کنند. بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان نیز رقابت برای ورود به بهترین دانشگاه‌ها آغاز می‌شود. این رقابت‌ها به  یک معضل برای خانواده‌ها تبدیل شده است؛ به طوری که آنان در رقابتی شدید بسیاری از سرمایه‌های خود را صرف این کار می‌کنند. در این میان کسانی که به لحاظ مالی ضعیف هستند، دچار مشکلاتی از جمله افسردگی می شوند.»[3] بی تی اس معضل را شناخته است، اما به جای اینکه درخواست عدالت آموزشی و شغلی را بیان کند، صورت مسئله را پاک می‌کند (چون بی تی اس ابزار کنترل ذهن و مدیریت نوجوانان به نفع نظام سرمایه‌داری است)، لذا بیان می‌کند آرزوهات رو نداشته باش. بی تی اس می‌گوید: من با اینکه ماشین و خونه و پول می‌خواهم هیچ رؤیایی ندارم و بخاطر حرف پدر و مادرم به مدرسه و کتابخانه می‌روم، علی‌رغم اینکه این را نمی‌خواهم.» بی تی اس می‌گوید: وقتی رؤیا نداشته باشی مورد بازخواست قرار نمی‌گیرید.

ادامه شعر ترانه: «الان آینه داره کی رو بهت نشون می‌ده؟ سعی دارم بهت بگم، راه خودت و برو، رویای من چیه، رویای من چیه؟ حتى اگه فقط یک روز برای زندگی داری هر کاری رو انجام بده، ضعفت رو کنار بنداز، این همون رویای منه، این همون رویای منه، اون یه روزی که ازش محافظت می‌کنی، هر روز به خاطرش غذا می‌خوری، آدم بزرگا و پدر مادرا، چرا نمی‌تونی بگیش؟ نمی‌خوام درس بخونم، رویاهای خودشون و به ما تزریق میکنن، از اینکه از مدرسه اخراج شی می‌ترسی؟ بهترین شغل آینده کارمند دولت بودنه؟ ببین رفتی سریع آماده شدی که بری مدرسه، این یه رویای اجباری نیس که، هی لطفا بزرگ شو، فقط حرف نزن، انجامش بده پسر، بس کن از خودت بپرس کی واقعا تمام تلاش خودت رو کردی؟ دروغگو!! عجب دروغگویی هستی، تو منو ببین، منو ببین توی دو‌رو (منافق)، چرا هی راهت رو عوض می‌کنی؟ يالا مراقب خودت باش، لطفاً مجبورم نکن که از زور استفاده کنم، مایه‌ی آرامشه الکی‌شونه، علیه این جامعه‌ی جهنمی شورش کن، از خودت بپرس مشخصات رویات چیه، چون رویات پروفایل تو رو می‌سازه، موضوع اصلی زندگیت همواره در حال سرکوب شدنه، اون «من» که رویاش رو داشتی چه بلایی سرش اومده؟ الان آینه داره کی و بهت نشون می‌ده؟ سعی دارم بهت بگم، راه خودتو برو حتی اگه فقط یک روز برای زندگی داری، هر کاری رو انجام بده.»

بی تی اس در این قسمت بیان می‌کند که چون تو علی‌رغم خواست خود لباس مدرسه می‌پوشی و به مدرسه می‌روی، یک دروغگو هستی. بی تی اس مخاطب را تهییج می‌کند که در آینه خود واقعی‌اش را بیابد و در پی آن باشد، هدف خودش را خودش پیدا کند. در اینجا بیان می‌کند که باید در مقابل خواسته والدین ایستادگی کنند بخاطر اینکه آرزوهای نوجوانان آرزوهای خودشان نیست بلکه آرزوهای والدین است که در ذهن بچه‌ها تزریق می‌شود. لذا بچه‌ها را تشویق می‌کنند رؤیای خود را داشته باشند. اینکه نوجوان باید خودش هدف متناسب با خود داشته باشد خوب است ولی روش‌اش این است که با والدین و معلّمان و مشاوران صحبت کند و یک راهکار مناسب پیدا کند، ولی بی تی اس با تهییج آنها سعی می‌کند نوجوانان را متقاعد کند اگر نمی‌خواهند به مدرسه بروند، در مقابل خواست والدین مقاومت کرده و این کار را نکنند و در واقع بین خانواده‌ها تنش و اختلاف ایجاد می‌کند و حتی بیان می‌کند از زور استفاده کند.

اعضای گروه بی تی اس در ابتدای موزیک رؤیا داشتن رو نفی می‌کنند ولی رسیدن به پول و ماشین و مادیات را رؤیا و هدف و خواسته معرفی می‌کنند. چرا بی تی اس خوب بودن و مبارزه با ظلم و نفی پارتی بازی و عدالتخواهی رو رؤیا معرفی نمی‌کند؟ اینها را باید آرمی‌ها[4]جواب بدهند و در آخر به دانش آموزان می‌گویند مدرسه رفتن رؤیای آنها نیست و چون خودشان را ابتدای موزیک الگو معرفی کرده‌اند، در نهایت سبک زندگی نابه‌هنجار بی تی اس الگو و رؤیا معرفی می‌شود. نوجوان ایرانی وقتی به این نوع موزیک ویدئوها نگاه می‌کند افکار و مباحثی که مطرح می‌کنند را با همزادپنداری در زندگی شخصی خودشان اجرا می‌کنند و این آسیب‌زا است.

پی‌نوشت:
[1]. طرفداران افراطی
[2]. رپ مانستر اسم خود را به «آر ام» تغییر داد.
[3]. خبرگزاری تسنیم، تیتر خبر: چرا آمار خودکشی در کره جنوبی بالاست، کارشناس: مرتضی سلطانپور ابیانه، ۲۱ تير ۱۳۹۹.
[4]. طرفداران افراطی بی تی اس.
محمد جواد نصیری

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.