پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شخصی گفت امپراتوری ساسانی، ایران را به یکی از قوی‌ترین کشورهای جهان تبدیل کرده بود. اما عرب‌ها با ریختن خون‌های بسیار، حکومت ساسانی را از بین بُردند، به همین خاطر من از عرب‌ها متنفرم!

گفتم من به عنوان کسی که خودم را پیرو قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) می‌دانم، از هر مسلمان‌نمایی که در فتح ایران، بی‌گناهی را کشته باشد، متنفرم؛ بله در لشکر عمر بن خطاب کسانی بودند که به عزیزانِ پیامبر رحم نکردند. بدیهی است که به ایرانیان هم رحم نکرده باشند. ولی این معنی ندارد که بخاطر فسادِ عده‌ای در 1400 سال پیش، اکنون عده‌ای دیگر را به باد ناسزا بگیریم. به راستی مگر انگلیس و آمریکا در 100 سال اخیر، علیه مردم ایران مرتکب جنایت نشدند؟ پس چرا برخی مدعیان میهن‌پرستی، هیچ حس نفرت و منفی علیه انگلیس و آمریکا ندارند؟

حکومت ساسانی آن چنان به مردم ایران ستم کرد که در جنگ مسلمین علیه حکومت ساسانی، اکثر ایرانیان حاضر نشدند از حکومت ساسانی حمایت کنند. به عبارتی، حکومت ساسانی از پشتوانه مردمی، تُهی شده بود و اینگونه شکست خورد و سقوط کرد. به‌نظرم دلسوزی برای حکومت ساسانی، کار درستی نیست. می‌فرمایند آن چه عَوَض دارد، گِلِه ندارد. حکومت ساسانی با کشتن بی‌‌گناهان و ستمگری روی کار آمد. با ریختن خون، بر پا شد. با ریختن خون هم ساقط شد. به زور شمشیر روی کار آمد. به ضرب شمشیر هم زائل شد. یک نمونه تاریخی این که:

حکیم ابوالقاسم فردوسی درباره اردشیر بابکان (مؤسس و سر سلسله حکومت زرتشتی ساسانی) می‌گوید که او به طمع دست یافتن به داشته‌های یکی از بزرگان ایران، به سوی او تاخت. در این زمان، شخصی به نام مهرَک نوشزاد که از نامداران بود، از نبودنِ اردشیر بابکان سوء استفاده کرده؛ فرصت را غنیمت شمرد و اموال او را غارت کرد. اردشیر پس از بازگشت، مهرَک نوشزاد را گردن زد و تن بی‌جان او را درون آتش انداخت. اما به کشتن و سوزاندن او قانع نشد. بلکه اردشیر بابکان دستور داد همه خویشاوندان مهرک را نیز بکشند:

به شمشير هندى بزد گردنش
به آتش در انداخت بى‏‌سر تنش

هر آنكس كزان تخمه آمد به مُشت
به خنجر هم اندر زمانش بكُشت (1)

می‌گوییم اگر مهرَک نوشزاد، مُجرِم بود و دست به غارت اموالِ اردشیر زد، خب در این حالت باید پرسید که خانواده و خویشاوندان او چه جُرمی مرتکب شدند؟ صفحات تاریخ، لبریز از رفتارهای این گونۀ پادشاهان و اشراف ساسانی علیه مخالفین و حتی علیه مردم بی‌گناه است.

پی‌نوشت:

1. حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاهنامه، بر اساس نسخه مسکو، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی و مرکز خدمات کامپیوتری نور، 1389، شماره ثبت کتابخانه ملی: 815279، ص 872.
میترا مهرآبادی، شاهنامه کامل فردوسی به نثر پارسی، تهران: انتشارات روزگار، 1379، ج 2، ص 784.