پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از ادعاهای فن‌ها (طرفدارن) کی‌پاپ این است که بعضی می‌گویند وقتی با کی‌پاپ آشنا شدم افسردگی‌ام برطرف شد و حالم را خوب کرده. بعضی می‌گویند من داشتم خودکشی می‌کردم بی تی اس مرا نجات داد و برخی همچنین ادعاهایی دارند و متاسفانه این ادعاها در فضای مجازی منتشر می‌شود و بقیه فن‌ها هم باور می‌کنند که واقعا کی‌پاپ این‌ اثر را داشته است، پس مفید می‌باشد.

باید گفت که اولاً این ادعاهایی که می‌شود هیچ کجا به صورت علمی ثبت نشده است، مثلاً در هیچ تحقیق علمی و آکادمیک دانشگاهی، یا مقاله علمی دیده نمی‌شود که موسیقی کی‌پاپ این اثر را دارد. افرادی هم که ادعا می‌کنند کی‌پاپ باعث شده خودکشی نکنند، اصلا معلوم نیست اسم و رسمشان چیست؛ بعضی گفته اند این مطالب را خود فن‌ها به دروغ، ایجاد و منتشر می‌کنند. بر فرض هم 4 نفر که قصد خودکشی داشتند با گوش دادن به کی‌پاپ منصرف شدند، آیا این دلیل می‌شود که برای بقیه هم مفید باشد. در ضمن اصلا معلوم نیست که این افراد واقعاً قصد خودکشی داشتند یا نه؛ بعضی‌ها کمی حال روحی خود را بد می‌بینند و فکر خودکشی به ذهنشان می‌آید، فکر می‌کنند می‌خواستند خود کشی کنند، همین فرد اگر می‌رفت به یک پارک و قدم می‌زد یا در استخر شنا می‌کرد یا یک فیلم می دید یا... این افکار از ذهنش برطرف می‌شد پس اینجا گوش دادن به کی‌پاپ موضوعیتی ندارد بلکه هر چیزی که ذهن فرد را منصرف کند باعث می‌شد که افکار منفی از او دور شوند.

صنعت فیلم و سریال در کره با صنعت پاپ کره‌ای در هم تنیده است. مرگ یکی از این دختران بازیگر در کره در سال ۲۰۰۹ میلادی که پیش از خودکشی در برگه‌ای به تجاوز چند ده باره بیش از سی تن از بنگاه‌داران هنر و سرگرمی کره به او اشاره کرده بود و بعداً نیز به درستی به اتهامات آنها رسیدگی نشد، موجی از نگرانی و استرس را میان خوانندگان پاپ کره‌ای ایجاد کرد. آنها مجبورند برای مشهور شدن برای همان کسانی کار کنند که با رشوه و نفوذ از علنی‌شدن کثافت‌کاری‌هایشان جلوگیری می‌کنند. متاسفانه نمونه‌های بسیاری در این مورد وجود دارد. کی‌پاپی که بین خودشان خودکشی زیاد است چطور باعث می‌شود امید به زندگی دیگران افزایش پیدا کند و حتی جلوی خودکشی فن‌ها را می‌گیرد. کَل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی .

در چند سال اخیر خبر خودکشی هنرمندان کره‌ای همیشه یکی از اخباری بود که خیلی از توجه‌ها را به خود جلب کرده است:
«1.«سولی»: شاید خبر هیچ کدام از این خودکشی‌ها به اندازه مرگ سولی منتشر نشد. او به شدت درگیر افسردگی بود تا جایی که در سال ۲۰۱۴ میلادی به دلیل فشارهای عصبی مجبور شد اجرایش را به تعویق بیاندازد. یکی از دلایل فشارهای روانی وی، پخش شدن جزئیاتی از زندگی شخصی او در اینترنت به دلیل جذابیت آن برای مردم بود. رسانه‌ها دنبال کلیک هستند. سولی قبلاً به دلیل امتناع از پوشیدن لباس‌های برهنه در اجراهایش تهدید شده و بارها در فضای مجازی مورد اهانت قرار گرفته بود. وی در آخرین حضور رسمی‌اش در یک مصاحبه، پیام‌های اهانت‌آمیزی که برایش آمده بود را بلندبلند خواند.

2. «هارا»: دوست صمیمی سولی بود، بعد از آنکه هارا مدتی در خانه‌اش بود و فعالیت‌های اینترنتی‌اش متوقف شد، پلیس دریافت وی نیز خودکشی کرده است.

3. «جونگ هیون»: او در سن ۲۷ سالگی در دسامبر ۲۰۱۷ خودکشی کرد در حالی که خواننده اصلی گروه «شاینی» بود. جالب است که چنین چهره مشهوری در یک خانه اجاره‌ای زندگی می‌کرد که نشان می‌دهد پول این صنعت به جیب کمپانی‌ها و دلال‌ها می‌رود نه قهرمانانِ روی صحنه. جونگ قبل از مرگش برای دوستش نوشته بود به دلیل افسردگی شدید دارد.

4. «سئو مین وو»: وی خواننده اصلی گروه «۱۰۰ درصد» بود که تازه در سال ۲۰۱۲ تشکیل شده بود. وی در زمانی که بی جان در شهر سئول در خانه‌اش پیدا شد، ۳۳ سال داشت. مصرف بیش از حد مواد مخدر و یا ایست قلبی بر اثر مصرف یا فشار روانی، از جمله علل مرگ وی اعلام شد.

5.«چائه دونگ ها»: چائه عضو سابق گروه «اس جی» در مه ۲۰۱۱ میلادی به زندگی خود خاتمه داد. افسردگی از عوامل خودکشی وی عنوان شده است.

6. «سئو جی وُن»: وی با تبار آمریکایی و نام اصلی «چارلز پارک» از اولین هنرمندان فعال و مشهور در پاپ کره‌ای بود که مدت اندکی بعد از فروش گسترده آلبوم موسیقی‌اش در اقدامی مشکوک در سن ۱۹ سالگی دست به خودکشی زد. دلیل خودکشی وی، نگرانیِ پیشینی او از موفقیت آلبومش بود که ظاهراً نتوانست از آن رهایی یابد.

7«یو نی»: او پیش از مرگش نوشته بود احساس تنهایی می‌کند: «احساس می‌کنم همه چیز پوچ است. من در سراشیبی حرکت می‌کنم که پایانش را نمی‌دانم».

8.«آن سو جین»: افسردگی و فشار روانی موجب شد او از طبقه دهم آپارتمانش به پایین بپرد در حالی که تنها ۲۲ سال سن داشت.

شرکت‌های سرمایه گذار فقط به فکر سرمایه خود هستند و اهمیتی به خودکشی‌ها نمی‌دهند. شرکتی که «سئو جی وُن» برایش کار می‌کرد بعد از مرگ او آلبوم دوم را نیز منتشر کرد که به فروش خوبی رسید. پنج روز بعد از مرگ «یو نی»، آلبوم سومش توسط شرکتی که برایش کار می‌کرد منتشر شد تا از مرگ او نیز پولسازی کنند.»[1]

یکی از گرفتاری‌های بزرگ اجتماعی کره جنوبی آمار بالای خودکشی در میان اقشار مختلف مردم در این کشور است که همواره این کشور آسیایی را در ردیف اول و یا دوم جهان قرار داده است. از طرفی دیگر علی‌رغم درآمد سرانه بالای 38 هزار دلار احساس خوشبختی در این جامعه آنچنان بالا نیست. بر مبنای تحقیقات به عمل آمده این کشور در جهان با لحاظ احساس خوشبختی در ردیف پنجاه و هفتم قرار دارد. آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر به طور متوسط روزانه 38 نفر خودکشی می‌کنند. تحقیقات علمی نشان می‌دهد که استرس، عادات و سنت‌های اجتماعی مبنی بر مخفی کاری  فشار شدید و شرایط  رقابتی، جامعه ای مضطرب را نشان می‌دهد.[2]

براساس گزارش وزارت آموزش پرورش کره جنوبی ۶۳۰ دانش‌آموز ابتدایی تا دبیرستان در سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ خودکشی کرده اند.[3] چطور موسیقی که تعداد زیادی از آیدول‌ها خودکشی کردند و تعداد بیشتری هم همین فکر و تصمیم در ذهنشان هست ولی به علل مختلف توالنایی عملی کردن آن را ندارند. الگو و علت عدم خودکشی و رفع افسردگی فن‌ها می‌شوند. آن‌ها حتی در میان هموطنان خودشان هم نتوانستند آمار خودکشی را کم کنند. لذا به نظر می‌رسد صنعت کثیف کی‌پاپ نه تنها مفید نباشد که حتی از علل اصلی حس عدم خوشبختی و خودکشی می‌باشد.

پی‌نوشت:
[1]. مشرق نیوز، کد خبر 1013329
[2]. خبرگزاری تسنیم، 21تیر1399.
[3]. خبرگزاری جمهوری اسلامی ، کد خبر: 84895359

محمد جواد نصیری