پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مولوی عبدالحمید مدتی است که انتقادات فصلی خود نسبت به نظام جمهوری اسلامی را به مخالفت‌های هفتگی بدل کرده و پس از شروع اغتشاشات، خود را لیدر مخالفان در بین اهل سنت قرار داده و هر هفته، عده‌ای از مخاطبانش با سخنان او تحریک شده و در زاهدان علیه نظام و رهبر انقلاب شعار می دهند. با اینکه دو ماه است که اغتشاشات در ایران فروکش کرده، اغتشاش‌گران صحنه را خالی کرده‌اند و فراخوان‌ها جهت اعتصاب، آبروی سلبریتی‌ها و لیدرهای خارجی را برده است، عبدالحمید که در صحنه حضور دارد، توجه سلطنت طلبان و مخالفان اسلام را به خود جلب کرده و آنان بلندگوی سخنرانی‌های عبدالحمید شده‌اند.

وی که جوگیر شده و گمان می‌کند که مخالفان همراه او هستند، هر هفته مطالبی ازجمله عدم آزادی بیان، تبعیض، مشکلات زیاد، لزوم تغییر حاکمیت و دفاع از حقوق زنان را مطرح کرده و غالباً یک نکته خاص جدید، علاوه بر مطالب سابق می‌گوید که همان مطلب، محور تحلیل‌های کارشناسان شبکه ماهواره‌ای ضد انقلاب و شبکه‌های وهابیت می‌گردد.
وی در راستای انتقادات هفتگی خود، به عنوان نکته جدید به دیدار رهبر انقلاب با مداحان پرداخته و این دیدار را مذمت کرده است؛ او گفته است، مشکلات کشور و اعتراضات با دیدار با مداحان حل نمی‌شود؛ بلکه نیاز به مغزهای متفکر و صاحبان تجربه و افراد دلسوز است.

از بطلان سخن وی و جهل او به ضرورت این دیدار می‌گذریم؛[1] اکنون به این مطلب می‌پردازیم که قصد او از این سخن نیش‌دار چیست؛ او در برهه‌های مختلف با این روش سود می‌برده، در انتخابات‌های گذشته، اهل سنت مشاهده می‌کردند که در ایام انتخابات از مظلومیت اهل سنت، تبعیض بین اهل سنت و شیعه، درخواست وزیر و پست‌های حکومتی برای اهل سنت از برخی کاندیداهای انتخابات حمایت می‌کرد و خود را به عنوان بزرگ اهل سنت نشان می‌داد؛ سپس منافع خود او تأمین می‌شد؛ کما اینکه زندگی اشرافی و مرفه او بر خلاف مردم جامعه، نشانگر این مطلب است.

منافع او در هر زمانی که دادی بر آورده، از این قرار است که هزینه‌های مسجد مکی بیشتر تأمین می‌شود؛ خوی شهرت و جاه طلبی او ارضاء شده و به عنوان رهبر اهل سنت ایران مطرح می‌شود؛ به آل سعود، خودی نشان داده و اهل سنت ایران را به سمت وهابیت می‌کشاند و از مزایای آن هم منتفع می‌گردد.
او هیچگاه در حمایت از فلسطین که اهل سنت هستند و سنی‌های سوریه و عراق حمایتی نداشته؛ از مردم مظلوم یمن و پا برهنه‌های اهل تسنن حمایت نمی‌کند، ولی به کرات از طالبان و عربستان دفاع کرده و در کنار سفره‌های رنگین و اشرافی آنان نشسته است.
اکنون نیز از این انتقاد که در ظاهر حق جلوه می‌کند و گوینده انتقاد را در موضع خیرخواه نشان می‌دهد، قصد دارد به نظام اسلامی اعلام کند که نماینده تمام اهل سنت هستم و تنها راه فروکش کردن این اعتراضات و اغتشاشات این است که به جای دیدار با برخی گروه‌ها که در آن فایده‌ای نیست، به مذاکره و دیدار با مخالفین بپردازید.

وی که در سال گذشته، نتوانست از انتخابات سوی ببرد و به او بهایی داده نشد، تمام تلاش او در این مقطع این است که دوباره به او توجه شود و حق السکوت بگیرد. او ظاهراً این دفعه پا را از توقعات گذشته فراتر گذارده و غنیمتی حسابی انتظار دارد.
غنایمی که برخی اصحاب پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در زمان فتوحات به دست آوردند و تحمل عدل امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را نداشته و طغیان کردند و مسلمان کشی راه انداختند. همان‌طور که خون کشته شدگان مسلمان در جنگ جمل و صفین بر طلحه و زبیر و معاویه است، خون کشته شدگان بی‌گناهی که به تحریک عبدالحمید یا هر شخص دیگری جوگیر شده، احساساتی شده و طغیان کردند، برعهده آنهاست.

پی‌نوشت:
[1]. «دیدار رهبر معظم انقلاب با مداحان در راستای حل مشکلات کشور»