داندامایف (Dandamayev) ایران‌شناس بزرگ می‌نویسد: کوروش هخامنشی با اینکه به آستیاگ مدیون بود، اما علیه او شورش کرد و حکومت را از او گرفت...

Like his father, he owed allegiance to Astyages, but in 553 b.c.e. he rebelled

منبع:

Dandamayev, Cyrus II The Great, Encyclopædia Iranica, Vol. VI, Fasc. 5, pp. 516-521

آنچه خواندیم، یک چشمه از خُلقیات کوروش دوم (کوروش بزرگ) بود. اما سخن ما در راستای تخریب تاریخ هخامنشیان نیست. بلکه رنج ما از این است:

 "سطحی نگری و باژگونگی در الگوپذیری، نتیجه‌ی تنفسِ بی‌حساب در فضای سایبر"

اکنون که بیرون از گود نشسته‌ایم و از لابلای منابع تاریخی، کارنامه‌ی کوروش دوم (کوروش بزرگ) را بازخوانی می‌کنیم، نقاط روشن و تاریک متعدد در آن می‌یابیم. اما آن بخش جامعه که در اثر تنفس بی‌حساب در فضای سایبر، به درد سطحی نگری مبتلا شده، در الگوپذیری از کوروش و امثال او، دچار باژگونگی است. یعنی چه؟ آن ویژگی / ویژگی‌های مثبت و کارآ را کنار گذاشته؛ به آن ویژگی‌های تاریک او چنگ می‌اندازد.