پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اخیراً از روی کم‌ اطلاعی یا از روی غرض ورزی یا جهت کم رنگ کردن اربعین امام حسین(علیه‌السلام) ادعا شده است که مچ بند سبز باریک منسوب به کربلا که شیعیان برای تبرک به دست می بندند، از یهودیان و فرقه کابالا به ارث رسیده است.

شبهه کننده درصدد القای این مطلب به مخاطبان بوده است که این مچ بند الگوبرداری از مچ بند قرمز کابالایی است. در ادامه سست بودن این ادعا و بی ارتباط بودن این دو مچ بند با ذکر نکاتی مورد توجه جدی قرار بگیرد.

هر چند در روایات و آموزه های دین اسلام در مورد بستن نوار پارچه سبز یا دستمال سبز رنگ به مچ دست چیزی وارد نشده است اما تبرك جستن به آثار انبیاء و اولیای خدا مسأله ای نیست كه هم اكنون در میان مسلمانان پدید آمده باشد، بلكه ریشه های این رفتار را در تاریخ زندگانی انبیا، رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و صحابه آن حضرت هم می توان یافت. نظیر تبرک جستن یعقوب(علیه‌السلام) به پیراهن یوسف(علیه‌السلام) و بینا شدن چشمان حضرت یعقوب(علیه‌السلام) با افکندن پیراهن یوسف(علیه‌السلام) به صورت ایشان(یوسف، 93) یا تبرک جستن بنى اسرائیل در جنگ ها به صندوقی که الواح مقدّس شریعت حضرت موسی(علیه‌السلام)، زره، سلاح و دیگر آثار ایشان در آن بوده است(بقره، ۲۴۸) یا روایات فراوانی که در مورد تبرك جستن اصحاب پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به آثار آن حضرت مانند لباس، موی شریف، قطرات آب وضوی ایشان آمده است.

فلسفه اصلی آموزه تبرک از نگاه آیات قرآن کریم و روایات از سویی ابراز علاقه شدید به انبیاء و اولیای الهی و تعظیم نسبت به ایشان است و از سوی دیگر انسان به وسیله تبرّک جستن به آثار آنان می خواهد فیض الهى، نعمت و رحمت ایشان را به دست آورد.

رنگ سبز، نماد خاندان رسول گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) است. بعد از اعلام ولایت ‌عهدی امام رضا(علیه‌السلام) از سوی مأمون، امام دستور به پوشیدن لباس سبز داده اند.(1) همچنین ممکن است انتخاب رنگ سبز برای پوشش افراد منتسب به اهل‌بیت(علیهم‌السلام) و هواداران آنان، برگرفته از قرآن باشد که لباس اهل بهشت را به رنگ سبز توصیف کرده است.(انسان، 21)

بنابر این در نزد شیعیان معمولاً کاربرد اصلی مچ بند سبز به خاطر این است که افراد این پارچه را به ضریح امامان یا امامزادگان مالیده اند و لذا برای آن ارزش قائلند. لازم به ذکر است که غالباً روی گنبد حرم امامان و امامزادگان پرچم سبز رنگ قرار داده شده است. از این رو گاهی مچ بند سبز از این پارچه ها گرفته شده است و در حرم ها موجود است و زائران آنها را به دستان خود می بندند.

دست ‌بند قرمز کابالا(عبری: חוט השני) یک نوع دست ‌بند است که عوام یهود به عنوان یک طلسم برای دفع صدمات و بداقبالی ‌ها که به واسطه چشم زخم ایجاد می شود، آن را به دست خود می‌ بندند. این دست بند قرمز معمولاً از نخ پشمی قرمز بافته می ‌شود. یهودیان آن را به ‌عنوان یک دستبند ۷ بار دور مچ دست چپ گره می‌زند در حالی که دعای کابالای دست ‌بند را می ‌خوانند.

در تورات و کابالا هیچ اشاره ای مکتوب درباره بستن بند قرمز به دور مچ وجود ندارد و این یک رسم است که حداقل از اوایل دهه 1900 به وجود آمده است.(2)

البته در عهد قدیم در سفر پیدایش باب ۳۸ و کتاب غزل غزل‌ های سلیمان باب 4 صرفاً به نخ قرمز اشاره شده ‌است. همچنین خاخام چایم الزر اسپیرا رسم حمل یک پارچه یا چیزی قرمز را برای دفع امور منفی و شر ثبت کرده است اما او هیچ اشاره‌ ای به دستبند یا نخ نمی ‌کند.(3)

بنابراین عوام یهود مچ بند قرمز کابالا را برای دفع امور منفی و شر و صدماتی که از جانب چشم زخم به وجود می آید، به دست خود می بندند.

از نکات بیان شده به دست می آید که این دو مچ بند نه در شکل و رنگ، نه در مواد و نه در کاربرد و استعمال هیچ شباهتی به هم ندارند. از این رو الگوبرداری این دو ادعای واهی و بی اساس برخی جاهلان و مغرضان است.

پی نوشت:
1. شیخ صدوق، ابن بابویه، عیون اخبار الرضا(ع)، تهران: نشر جهان، 1378ق، ج 2، ص 147
2. Jump up to: "Red String Bracelets: What's the Jewish Significance?", myjewishlearning.com. Retrieved 8 May 2017.
3. Yehuda Shurpin, “Kabbalah Red String Bracelets: Are They Real?”, https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/3937562/jewish/Kabbalah-R...