ذهبی عالم اهل سنت، حکم اهانت نسبت به صحابه را اینگونه می گوید: «کسی که کوچکترین اهانتی به صحابه کند یا آنها را مورد دشنام قرار دهد، از دین و ملت اسلام خارج شده است.» یعنی مساوی با کفر قلمداد می‌کند.
در تاریخ به اثبات رسیده است که معاویه به لعن و دشنام به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) دستور می‌داد و یا عایشه ام المومنین به برخی از صحابه توهین می‌کرد!

پی‌نوشت:
«فمن طعن فیهم او سبّهم فقد خرج من الدین و مرق من مله المسلمین.» ذهبی، الکبائر، دارالندوه، بیروت، لبنان، ج1، ص237.