تشکیلات بهائیت آثار سرتاسر توهین آمیز به نژاد، فرهنگ و باور ایرانی را که حتی زمان پهلوی به صورت زیرزمینی چاپ می کرده، اینک و در جمهوری اسلامی خواهان چاپ علنی آنان است!

اما وقتی خود تشکیلات بهائیت از انتشار بیش از 90 درصد آثار پیشوایانش جلوگیری می کند،

وقتی بهائیت از انتشار آثار مخالفینش پیشگیری می کند، وقتی آثار پیشوایان بهائی سرشار از توهین به ایرانیان و باورشان است و...

دیگر چه دلیلی برای جواز انتشار آثار بهائی در ایران باقی می ماند؟!