بیهقی نقل می کند: «در زمان خلیفه دوم قحطی آمد، مردی كنار قبر پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عرضه داشت: يا رسول الله! امت تو نابود شدند، از خدای عالم برایشان باران بطلب! پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خوابش آمد و فرمود: برو پيش عمر و سلام مرا به او برسان و به او خبر بده كه باران رحمت نازل خواهد شد و به او بگو كه نسبت به مردم بذل و بخششت زیاد باشد. آن مرد پیش عمر آمد و جریان را گفت. عمر گفت: پروردگارا! هيچ خدمتی را كه از دستم بر بيايد كوتاهی نخواهم كرد.»

دلائل النبوه، بیهقی، ص47.
جالب این که عمر که از صحابه و سلف است این توسل را رد نمی‌کند و حتی با جواب به آن، آن توسل را تأیید می‌کند.
مقاله: «توسل به قبر پیامبر با ارشاد عایشه»