شنقیطی از صحیح بخاری روایتی نقل می کند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در كنار چاله‌ ای که کشتگان قریش در بدر در آن بودند، آنها را با نام صدا زد و فرمود: آیا شما وعده پروردگارتان را حق یافتید؟ پس عمر گفت: ای فرستاده خدا! چرا با جسدهایی حرف می‌زنی كه روح ندارند. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: قسم به خدا! شما شنواتر از آنها نیستید. (قتاده گفت: خداوند آنها را زنده كرد تا قول پیامبر را بشنوند که برای خواركردن و توبیخ كردن و حسرت خوردن آنها بود)
شنقیطی می‌گوید: در این حدیث صحیح، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قسم یاد کردند که زندگان حاضر، از این مردگانی که سه روز از مرگشان می‌گذرد، شنواتر نیستند؛ این نص صحیحی است که تصریح در سماع موتی دارد و در آن تخصیصی ذکر نشده است. (برای همه مردگان و برای همه زمانها است.) کلام قتاده هم که در انتهای روایت آمده، اجتهاد اوست.

اضواء البیان، شنقیطی، ج6، ص467 و 469.
مقاله: «روایت «قلیب بدر» و اثبات سماع موتی»