حرمت فروش سلاح دلالت بر عصمت می کند!
حرمت فروش سلاح در روایت یمانی دلالت بر عصمت نمی کند. از آن جا که یمانی به سوی حق دعوت می کند و فروش سلاح به ظالم و کمک بر ظلمش «معاونة علی الاثم؛ کمک به گناه» است، حرمت دارد. ثانیا: بیع سلاح بین پیروان حق (یمانی و ...) هیچ مشکلی ندارد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ روایت یمانی یکی از مهمترین روایاتی است که در فرقه احمدالحسن به آن احتجاج می کنند، یکی از قسمت هایی که از آن استفاده می کنند عبارت «حَرَّمَ بَيْعَ السِّلَاحِ» در این روایت است؛ «...ثُمَّ قَالَ (علیهالسلام) خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ وَ الْخُرَاسَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ نِظَامٌ كَنِظَامِ الْخَرَزِ يَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَيَكُونُ الْبَأْسُ مِنْ كُلِّ وَجْهٍ وَيْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ وَ لَيْسَ فِي الرَّايَاتِ رَايَةٌ أَهْدَى مِنْ رَايَةِ الْيَمَانِيِّ هِيَ رَايَةُ هُدًى لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى صَاحِبِكُمْ فَإِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ حَرَّمَ بَيْعَ السِّلَاحِ عَلَى النَّاسِ وَ كُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ فَانْهَضْ إِلَيْهِ فَإِنَّ رَايَتَهُ رَايَةُ هُدًى وَ لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَلْتَوِيَ عَلَيْهِ فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ...[1] خروج سفیانی و شخصیت یمنی و سید خراسانی در یک سال، یک ماه و یک روز خواهد بود. و درست بسان دانههای تسبیح، یکی پس از دیگری خواهد آمد... در آستانهی ظهور امام مهدی(عجلاللهتعالیفرجهالشریف) هیچ پرچمی هدایت یافتهتر از پرچم شخصیت یمنی نخواهد بود. پرچم او هدایت و درستی است، چرا که او مردم را به امام مهدی(عجلاللهتعالیفرجهالشریف) دعوت میکند، هنگامی که این شخصیت اصلاحگر خروج کرد، فروختن سلاح را تحریم میکند. هنگامی که او بپاخواست با او بپاخیزید چرا که اگر پرچم هدایت و عدالت را دیدید روی گردانی از آن برای مسلمانان، شایسته و مشروع نیست از این رو هر کس از پیوستن به جنبش مرد یمنی سرباز زند، اهل آتش خواهد بود، چرا که او به حق فرا میخواند و به راه مستقیم و بیانحراف دعوت میکند.» این فرقه قائل است از آن جا که حرمت برای فروش سلاح آمده است و این حرمت مختص امام است پس یمانی معصوم است!
روایت می فرماید «حرم بیع السلاح علی الناس و علی کل مسلم.» یعنی مطلق بیان شده است. پس باید مطلقا فروش سلاح حتی به یمانی و یاران او هم حرام باشد طبق ظاهر حدیث. ولی اینطور نیست و واضح است که یمانی طبق روایت در جبهه ی حق است و سلاح از لوازم کار او و اصحابش می باشد. پس این یک حکم مطلق نیست و مقصود آنست که فروش سلاح به جبهه ی باطل حرام می شود و تنها باید جبهه ی حق تقویت شود. زیرا تمام این اتفاقات در دوران منتهی به ظهور و حوادث مربوط به آن است که در دو جبهه ی حق و باطل خلاصه می شود و این یاران جبهه ی حقاند که ملحق به امام عصر (عجلاللهتعالی) می شوند و یاران ایشان را تشکیل می دهند. همچون لشکر یمانی و خراسانی و شعیب بن صالح.
در ثانی حرمت بیع سلاح دلالت بر عصمت نمی کند، به صورت کلی فروش سلاح به ظالم و کمک بر ظلمش از آنجا که «معاونة علی الاثم؛ کمک به گناه» است، حرمت دارد و نص صریح آیه دلالت بر حرمت چنین مسئله ای می باشد. «وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ.[مائده/2] و در گناه و تعدى دستيار هم نشويد.»
پینوشت:
[1]. الغیبة، نعمانی، ج1، 256.
افزودن نظر جدید