پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهاتی که از جانب مفتیان وهابی بیان می‌ شود، چرایی عدم ساخت بقعه بر قبور مسلمانان در دوران حیات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است. آنان ادعا می‌ کنند ساخت گنبد و بنا بر روی قبور مسلمانان حرام است و هر کسی این عمل را انجام دهد، فعل حرامی را انجام داده است. همچنین آنان ادعا کرده‌ اند، اگر این عمل جایز بوده، چرا رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه معصومین شیعه (علیهم‌السلام) این عمل را انجام نداده‌ اند؟!
اما در پاسخ به این ادعا چند نکته بیان می‌شود:

نکته اول:
باید گفت اگر عملی را رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و حضرات ائمه اطهار (علیهم‌السلام) انجام نداده باشند، دلیل نمی‌ شود که مسلمانان از انجام آن نهی شده باشند و انجام آن بدعت به حساب آید، ولی وهابیون معتقدند، به دلیل آنکه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بنایی نساخته‌اند، پس این عمل بدعت به حساب می‌ آید.

با بررسی منابع روایی اهل سنت، بدعت‌ های فراوانی از جانب خلیفه دوم اهل سنت ایجاد و انجام شده که هیچگاه هیچ کدام از آنان را رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) انجام نداده‌ اند. در نتیجه باید بسیاری از احکام عبادی اهل سنت را بدعت و حرام دانست. آیا وهابیون و اهل سنت حاضر به ترک آن اعمال هستند؟!

نکته دوم:
قطعاً تکریم و تعظیم مقام بزرگان و مقدسات هر مذهب و فرقه‌ ای ریشه در اعتقادات دارد. ساخت بنا بر قبور، حتی در میان اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مرسوم بوده است. ابن کثیر یکی از علمای متعصب و مشهور اهل سنت در کتاب خود به ساخت بقعه و گنبد بر قبر عثمان بن عفان توسط معاویه اشاره می‌ کند و می‌ نویسد: «بنی امیه روی قبر عثمان، قبه‌ی بزرگی را بنا کردند و آن قبه تا زمان ما (نویسنده کتاب) موجود است.»[1]

در این روایت تاریخی روشن شده است که ساخت بنا و بقعه بر قبور، یکی از رسوماتی بود که توسط اصحاب و مسلمانان انجام می‌ شد و کسی با آن مخالف نبوده است. در مواجهه با این روایت، دو سخن پیش می‌ آید؛ سخن اول آنکه، معاویه اهل بدعت بوده و این سخن به معنای آن است که اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) که از منظر اهل سنت جایگاه رفیعی نزد خدا و پیامبرش دارند،  بدعت گذار و تغییر دهنده‌ی در دین بوده‌اند و وهابیت باید این عمل معاویه را نشانه شرک او بدانند و به آن اقرار کنند و سخن دوم آنکه، چرا اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در اعتراض به ساخت بقعه و قبه بزرگ روی قبر عثمان، مخالفت خود را ابراز نکردند. لازم به ذکر است که گفته شود، تقریر اصحاب نشان‌دهنده‌ی جواز ساخت بقعه و گنبد بوده است؛ در نتیجه بنای بر قبور، عمل حرامی نیست.

نکته‌ی سوم:
همچنین در زمان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به دلایل مختلف از جمله، شرایط جنگ‌ هایی که از جانب کفار و منافقین به آن دو بزرگوار تحمیل گردید، بنای بر قبور برای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امکان پذیر نبود و همچنین باید گفت، این امر خطیر به عهده‎ی امامان نبوده که چنین کاری را انجام دهند، چرا که وظیفه‌ ائمه‌ معصومین (علیهم‌السلام) هدایتگری و آموزش دین بوده است و این وظیفه بر عهده محبین و شیعیان بوده که به بهترین وجه انجام شده است.

پی‌نوشت:
[1]. ابن کثیر، البداية والنهاية، ج7، ص213، دار إحياء التراث العربی، چاپ اول، 1408 هـ. «وَأَمَّا مَوْضِعُ قَبْرِهِ ... وَهِيَ بَاقِيَةٌ إلى اليوم.» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.

محمدجواد مهریار