پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در دین مبین اسلام به حسن خُلق، عفو و گذشت، حفظ وحدت و حفظ حرمت اسلام و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه (علیهم‌السلام) سفارش شده است.[1]

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در وصیت خود به حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند: سه خصلت از مکارم اخلاق است: عطا و بخشش به کسی که تو را محروم کرده است؛ معاشرت داشتن و محبت نشان دادن با کسی که با تو قطع رابطه کرده و عفو و گذشت نسبت به کسی که به تو ظلم کرده است.[2]

در کتاب صحیح بخاری، حدیثی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است که سب (دشنام) به مسلمان، فسق و قتل او کفر است.[3]

خداوند در قرآن، مسلمانان را حتی از دشنام دادن به مقدسات مشرکان نیز منع کرده است: «وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ [انعام/106] و (شما مؤمنان) به آنچه مشرکان غیر از خدا می‌خوانند دشنام ندهید تا مبادا آنها از روی ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند. این چنین ما عمل هر قومی را در نظرشان زینت داده‌ایم، سپس بازگشت آنها به سوی پروردگارشان است و خدا آنان را به کردارشان آگاه می‌گرداند.»

حال سؤال این است که با وجود سفارش قرآن و نهی از سب و اهانت به مقدسات مشرکان و سفارش پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مبنی بر گذشت و بخشش نسبت به کسی که در حق شخص ظلم کرده است، آیا سزاوار است که با برپایی مراسمات جشن و سرور، به مقدسات سایر مذاهب اسلامی که برادران دینی ما هستند، اهانت و بی احترامی کرده و باعث تهییج و تحریک آنها شده و وحدت خود را در روابط بین المللی از دست داده و به استعمار مسلمانان رضایت دهیم؟ و بازیچه دست افرادی قرار بگیریم که از یک سو با نامگذاری هفته وحدت به برائت، در میان شیعیان، آنها را تشویق به سب و لعن خلفا کرده و کینه توزی نسبت به اهل سنت را در میان شیعیان اشاعه داده و با رایج کردن مراسمات مذهبی همچون عیدالزهرا، به جریحه‌دار کردن عواطف اهل سنت دامن زده و از سوی دیگر با اشاعه اندیشه وهابیت در میان اهل سنت، با استناد به عملکرد مسلمانان، بر دامنه اختلافات ایدئولوژیکی افزوده و باعث ریختن خون برادران دینی گردند. چنانکه در اعترافات یکی از تروریست‌ها که توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده، آمده است: «هر زمان که افراد تحت امر من خسته می‌شدند، با نشان دادن فیلم‌های عید الزهرا که شیعیان به سب و لعن خلافای راشدین می‌پرداختند، تشویق به کشتن شیعیان می‌شدند.»[4]

پی‌نوشت:
[1]. صدوق، ابن بابویه، الخصال، بی‌جا، ص173.
[2]. همان، ص104.
[3]. بخاری، صحیح البخاری، دارالافاق، العربیه، ج1، ص23، ح48.
[4]. باشگاه خبرنگاران جوان، «جشن "عیدالزهرا" یا خون به دل کردن اهل بیت (ع)؟!»