مرحوم طبرسی نقل می‌کند سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اینگونه بود که چون آن حضرت بر مرده‎‌‌ای نماز می‌خواند، ساعتی بر قبر او درنگ کرده و برای او به دعا می‌پرداخت، تا آنکه خداوند آن حضرت را از نماز خواندن بر منافقان و وقوف بر قبرهای آنان و دعا کردن در حق آنها نهی کرد.
سپس می‌نویسد: «در این آیه دلالتی بر این مطلب وجود دارد که ایستادن بر قبر (مرده) جهت دعا کردن، عبادتی مشروع است و اگر چنین نبود خداوند سبحان نهی از این کار را اختصاصاً برای کافر قرار نمی‌داد.»
مجمع البیان، طبرسی، ج5، ص78.
مقاله: «اثبات مشروعیت زیارت قبور در رد شبهه قلمداران»