مسعودی می‌نویسد: «آنگاه مردم متوجّه منزل امام علی (علیه‌السلام) شده و بر آن بزرگوار هجوم بردند. درب خانه او را سوزانیدند. آن برگزیده خدا را بدون رضایتش از منزل خارج کردند. فاطمه زهرا را به‌وسیله لنگه درب طوری فشردند که محسن خود را سقط کرد. پس از این جنایات خواستند از على (علیه‌السّلام) بیعت بگیرند، ولی قبول نکرد و فرمود: من این کار را نمی‌کنم. گفتند: تو را خواهیم کشت. فرمود: اگر مرا بکشید، بنده خدا و برادر رسول او را کشته‌اید! خواستند مشت علی (علیه‌السّلام) را باز کنند، ولی آن حضرت مشت خود را بست و آنان نتوانستند آن را باز کنند؛ پس از روی ناچاری با پشت دست آن بزرگوار در صورتی که بسته بود، بیعت و مسح صورت گرفت.»
إثبات الوصیة، مسعودی، ص154.
مقاله: «آیا امیرالمؤمنین (علیه السلام) با ابوبکر بیعت کردند؟»