استعمار پیری که کارنامه‌ای جز دزدی، غارت، استثمار، کشتار و نسل‌کشی در قاره‌ها و کشورهای مختلف نداشته، امید عبدالبهاء برای برقراری صلح جهانی معرفی می‌شود.

به راستی کشوری که سیاهه‌ی جنایاتش را هیچ کتابی گنجایش ندارد، چگونه می‌تواند توسط مدعیان پیشوایی الهی، آن هم در زمانی که در اوج اشغالگری و ستمگری مستقیم بود، نماد عدالت و امید برقراری صلح جهانی خطاب شود؟!

و اگر این ثناگویی‌ها و خوش‌خدمتی‌ها، چاپلوسی نیست، پس چیست؟!

جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید...