مبلّغان بهائی، راهکار زدودن اختلافات نژادی را در: محبت، صبر، خضوع، حکمت، دعا و... دانسته و تغییر مسیر اختلافات نژادی را آرزوی عبدالبهاء دانستند.

اما جالب است بدانیم در حالی بهائیان، وحدت نژادی را آرزوی عبدالبهاء و حصول به آن را با پیمودن راه او ممکن می‌دانند که عبدالبهاء، خود مسیری بر خلاف وحدت نژادی را پیموده است.

به عنوان نمونه، عبدالبهاء در توصیف سیاه پوستان آفریقا، آنان را به حیوانان وحشی، بی‌عقل و به دور از تمدن تشبیه کرده است.

او هرکجا می‌خواست مصداق بی‌شعور و نفهم را معرفی نماید، از آفریقایی ها مایه می‌گذاشت.

وی با تشبیه انسان های بی‌تربیت به حیوان، مردم آفریقا را مصداق بارز این تعریف می‌دانست.

این پیشوای بهائی، در زمان حیات خود، تیر خلاص را به وحدت نژادی زده و "خلقت" آفریقایی‌ها را به صورت گاوهای شبیه انسان می‌دانست.

جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید...