دمیاطی حکایت جوانی که به گرامیداشت سالروز ولادت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اهتمام ویژه داشت اینچنین بیان می‌کند: «حکایت شده در زمان حکومت هارون عباسی در شهر بصره جوانی زندگی می‌کرد که اهل گناه و فساد بود و مردم شهر، به خاطر کارهای سخیف او، با چشم حقارت به او نگاه می‌کردند. این جوان هنگامی‌که ماه ربیع الاول فرا می‌رسید، به مناسبت میلاد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، لباس نیکو می‌پوشید و به خود عطر می‌زد و مردم شهرش را اطعام می‌داد. او سال‌های متعددی را بر این شیوه سپری کرد تا ان‌که مرگ او فرا رسید و از دنیا رفت. هنگامی‌که او از دنیا رفت، مردم شهر شنیدند که هاتفی از غیب می‌گفت، ای مردم شهر بصره! بر جنازه یکی از دوستان خدا حاضر شوید. مردم شهر بر جنازه او نماز خواندند و او را به خاک سپردند. یکی از اهالی شهر آن جوان را در خواب دید که لباس‌های نیکوی بهشتی به تن دارد. از او پرسید، ای بنده‌ی خدا، به چه دلیل این لباس‌های بهشتی را به تن کرده ای؟ در پاسخ شنید، به دلیل تعظیم روز ولادت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، خدای رحمان این نعمت را به من عنایت کرده است.»
حاشية إعانة الطالبين، بکری دمیاطی، ج3، ص365.
مقاله: «پاداش جشن میلاد پیامبر از منظر اهل سنت»