ابوبکر وقتی غیبتِ گروهی را ـ که از بیعتِ با او [با حضورشان] نزد علی سرپیچی کرده بودند ـ ، احساس کرد؛ لذا عمر را به سراغشان فرستاد. او آمد و در حالی‌‌که آنان در خانه علی بودند ـ صدایشان زد. آنان از بیرون آمدن امتناع ورزیدند. عمر هیزم طلبید و گفت: قسم به آن‌‌که جانم در دست اوست، یا بیرون می‌آیید یا بی‌تردید خانه را ـ با هر کس که در آن است ـ، به آتش می‌کشم.
أعلام النساء، عمر رضا كحالة، ج۴، ص۱۱۴.
مقاله: «شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها)»