حسینعلی نوری، از یک‌سو به خاتمیت پیامبر اسلام اعتراف و از سویی دیگر، ادعای پیامبری داشته است! اما حل این تناقض، از سه حال خارج نیست: 1. او ادعای پیامبری خود را فراموش کرده 2. اعتراف او، مصداق وعده‌ی الهی به آشکارسازی مَکر کفار، به وسیله‌ی خودشان است 3. به این نکته پی برده که اغنام او، ظرفیت پذیرش خدایی‌اش را نیز دارند.

جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: چرا بهاءالله به خاتمیت پیامبر اکرم اعتراف کرده است؟!